U njegovim filmovima miješali su se san, realnost, radost i tuga svakodnevnog života.
Pred Drugi svjetski rat snimio je nekoliko antiratnih filmova koji su snažno uticali na duhovno stanje nacije.
Među Renoarovim filmovima su: “Nana”, “Kučka”, “Madam Bovari”, “Toni”, “Zločin gospodina Lanža”, “Izlet”, “Velika iluzija”, “Marseljeza”, “Čovjek-zvijer”, “Pravilo igre”, “Močvara”, “Ova zemlja je moja” i “Žena na obali”.
Godine 1937. Renoar je snimio svoje remek-djelo “Velika iluzija”, čija je radnja smještena u zatvoreničke logore iz Prvog svjetskog rata.
Ovim filmom, Renoar je pokušao da pokaže da je rat uzaludan, a klasni sistem, koji može da dovede samo do pada civilizacije – nepotreban.
Nacistički propagandista Jozef Gebels smatrao je Renoara “filmskim neprijateljem broj jedan”.
Godine 1938. film “Velika iluzija” nominovan je za “Oskara” za najbolji film i ujedno je prvo ostvarenje van engleskog govornog područja nominovano za ovu prestižnu nagradu.
Nezavisne
