Američki pronalazači Džon Malin i Vejn Džonson, 11. novembra 1951. godine predstavili su prvi VCR.
Amerikanci su ga 1951. godine predstavili, a 1953. godine je Dr Noriaku Savazaki prestavio prvi prototip VCR-a.
Ampex je prvi koji je predstavio VCR 1956. godine i koštao je 50.000 dolara tada, što bi danas bilo $475.949, a kaseta je koštala tadašnji 300 dolara (sadašnjih 2.856), za 90 minuta snimka.
Prvo je bio samo za profesionalno tržište, da bi japanski JVC 1959. godine razvio jeftiniju i pristupačniju verziju i 1960. godine pustio u promet u boji. Od 1969. godine sarađivali su sa Sonijem i Matsushita Electric kompanijom.
Koja je razlika između VCR i VHS?
VHS je format za video kasete, a VCR je naziv plejera.
Kada je Sonijev Betamaks format za VHS nestao, svaki VCR je isključivo puštao VHS trake i sve video kasete su u VHS formatu.
VHS je analogni format snimanja koji je JVC razvio 1976. godine. Sistem koristi magnetnu traku širine pola inča i može da snimi šest sati video sadržaja sa 240 linija horizontalne i 486 linija vertikalne rezolucije, kao i stereo zvučni zapis.
Format je dizajniran da bude jeftin, jednostavan za korišćenje i devedesetih godina 20. veka bio je dominantan video standard na svetskom tržištu.
VCR je svaki uređaj koji snima i reprodukuje video trake koje su prethodno nasnimljene na kasete, za razliku od njegovog prethodnika koji je koristio trake na kolutu (reel to reel).
VHS je izašao kao pobednik jer je bio jetfiniji i lakši za proizvodnju, zbog čega su se potrošači odlučili za VHS videorekordere nižih cena. VHS kasete su takođe bile dovoljne velike da snime ceo film, dok su Betamax trake mogle da snimaju sat vremena.
Sony je 1993. godine prestao da proizvodi Betamax trake i to je bio konačni poraz.
B92.
