Naučnici veruju da je kamenje Stounhendža, blizu Salsberija na jugozapadu Engleske korišćeno u gradnji još starijeg spomenika oko 280 kilometara zapadno u Velsu.
Tim sa Londonskog koledža kažu da postoje ključni dokazi koji povezuju Stounhendž, napravljenim oko 3000. godine pre nove ere, sa ranijim kamenim krugom Von Mon (Waun Mawn).
Vrlo je moguće da je posebno plavo-sivo kamenje, koje potiče iz Velsa, preneseno sa drevnim graditeljima Stounhendža kada su migrirali.
Naučna studija, koja treba da bude objavljena u časopisu Antikviti (Antiquity), objasnila bi zašto su monoliti Stounhendža postavljeni toliko daleko kada su ostali slični krugovi tog vremena građeni bliže kamenolomima.
Von Mon je jedan od najstarijih kamenih krugova u Britaniji i treći po veličini.
Okolno područje bilo je gusto naseljeno sve do perioda oko 3000. godine pre nove ere, kada su sve ljudske aktivnosti odjednom prekinute.
„Kao da su nestali sa ovog prostora. Moguće je da je većina ljudi migrirala i kamenje, neku vrstu svog drevnog identiteta, odnela zajedno sa sobom“, navodi arheolog Majk Parker Pirsom.
Sa oko 80 komada plavog kamenja koje je podignuto u dolini Salsberi, verovatno je da Von Mon, i Pembrokširu, nije bio jedini spomenik koji je recikliran da bi bio napravljen Stounhendž.
Naučno analize i datiranje otkrilo je da je spomenik u Velsu podignut oko 400 godina pre Stounhendža, za čiji izgled postoje indikacije da je kopija velškog lokaliteta.
Von Mon ima prečnik od 110 metara, kao i rov koji okružuje Stounhendž i oba su poravnana sa letnjom dugodnevnicom.
Izvor: RTS
