Majmunske boginje izaziva virus majmunskih boginja, pripadnik iste porodice virusa kao i velike boginje, mada su one mnogo manje ozbiljne.
Postoje dva glavna soja virusa – zapadnoafrički i centralnoafrički.
Uglavnom se javljaju u zabitim dijelovima zemalja centralne i zapadne Afrike, blizu tropskih prašuma.
Slučajevi infekcije ovim virusom, međutim, protekli su dana potvrđeni u Italiji, Švedskoj, Španiji, Portugaliji, SAD, Kanadi i Velikoj Britaniji, gdje je prijavljen i prvi slučaj u Evropi, navodi BBC na srpskom.
Dvoje zaraženih pacijenata u Velikoj Britaniji doputovalo je iz Nigerije, tako da je vrlo vjerovatno da boluju od zapadnoafričkog soja virusa, koji je obično blag, ali to je još nepotvrđeno.
Treći slučaj bio je zdravstveni radnik koji se zarazio virusom od jednog od pacijenata.
Četiri najskorija slučaja – tri u Londonu i jedan na sjeverozapadu Engleske – nemaju poznatih veza među sobom ili bilo kakav istorijat putovanja. Izgleda da su se oboljeni virusom zarazili u Velikoj Britaniji.
Iz Agencije za zdravstvenu bezbjednost Ujedinjenog Kraljevstva kažu da svako ko sumnja da je zaražen treba da poseti ljekara, ali prvo da pozove dom zdravlja ili kliniku da se najavi.
Virus je registrovan i u Švedskoj, Portugaliji, Španiji, Americi i Kanadi.
Zdravstvene vlasti u Španiji prijavile su 23 nova slučaja majmunskih boginja, uglavnom na širem području Madrida, gjde su lokalne vlasti naredile zatvaranje sauna, popularnih gej sastajališta koja se smatraju rizičnim mestima za prenošenje zaraze.
Ukupan broj potvrđenih slučajeva u Španiji dostigao je 30, dok su u susjednoj Portugaliji do sada evidentirana 23 slučaja ove zaraze, od čega devet tokom jučerašnjeg dana, prenosi Rojters.
Kakvi su simptomi?
Prvobitni simptomi su koji se pojavljuju desetak dana nakon kontakta sa viusom su temperatura, glavobolja, oticanje, bol u leđima, bol u mišićima i opšta malaksalost.
Kada opadne temperatura, može da izbije osip, često prvo na licu, a potom da se proširi i na druge dijelove tijela, najčešće na dlanove ruku i tabane na nogama.
Osip, koji može izuzetno da svrbi, mijenja se i prolazi kroz različite faze prije nego što konačno formira krastu, koja kasnije otpadne.
Lezije mogu da ostave ožiljke.
Infekcija obično prođe sama od sebe i traje između 14 i 21 dan.
Kako se prenose?
Majmunske boginje mogu da se prenesu kad se neko nađe u bliskom kontaktu sa zaraženom osobom.
Virus može da uđe u tijelo preko pukotina na koži, respiratornog trakta ili očiju, nosa ili usta.
Prethodno nije opisana kao seksualno prenosiva bolest, ali može da se prenese direktnim kontaktom tokom seksa.
Može da se prenese kontaktom sa zaraženim životinjama kao što su majmuni, pacovi i vjeverice, ili preko predmeta kontaminiranih virusom, kao što su posteljina i odjeća.
Džonatan Bol, profesor molekularne virusologije sa Univerziteta u Notingemu, rekao je da činjenica da je samo jedan od 50 kontakata prvobitno zaraženog pacijenta obolio od majmunskih boginja pokazuje koliko je ovaj virus slabo zarazan.
-Važno je naglasiti da se majmunske boginje ne šire lako među ljudima i da je ukupni rizik po javnost veoma mali – naglašava doktor Nik Fin, zamjenik direktora Nacionalne službe za zarazne bolesti pri Javnom zdravlju Engleske.
Koliko su opasne?
Većina slučajeva virusa je blaga, nešto slično varičelama, i prolaze sami od sebe u roku od nekoliko nedjelja.
Majmunske boginje, međutim, ponekad mogu da budu i ozbiljnije, a ima navoda da su izazivale smrt u zapadnoj Africi.
Koliko su česte epidemije?
Virus je prvi put identifikovan kod majmuna u zatočeništvu i od 1970. godine prijavljene su sporadične epidemije u 10 afričkih zemalja.
U SAD je 2003. godine izbila epidemija, što je bilo prvi put da je ova bolest zabilježena van Afrike.
Pacijenti su se zarazili ovom bolešću preko bliskog kontakta sa prerijskim psima koje su se zarazili od raznih sitnih sisara uvezenih u zemlju.
Zabilježen je ukupno 81 slučaj, ali nijedan se nije završio smrću.
Nigerija je 2017. godine doživjela do sada najveću zabilježenu epidemiju, otprilike 40 godina nakon što je zemlja imala posljednjih potvrđeni slučaj majmunskih boginja.
Bila su 172 slučaja majmunskih boginja, a 75 odsto bili su muškarci starosti između 21 i 40 godina.
Kako izgleda liječenje?
Ne postoji konkretno liječenje za majmunske boginje, ali epidemije mogu da se zaustave prevencijom infekcije.
Vakcina protiv velikih boginja pokazala se 85 odsto efikasnom u prevenciji majmunskih boginja i još se upotrebljava.
Glassrpske.
