Nastao je na mestu starog grčkog grada, a ime je dobio postepenim kraćenjem izvornog imena Beligrad kroz istoriju. Danas, ovaj albanski grad nosi ime Berat.
Grad odlikuju i brojne znamenitosti poput vizantijske citadele i zidina iz 13. veka koje dominiraju panoramom grada.
Kroz istoriju, ovde su se nalazile crkve i džamije, a danas posetioci mogu da vide i stare freske i ikone iz tog vremena.
Posebnu čar gradu daju lokalni stanovnici koji i danas žive u kamenim kućicama i prolaze uskim ulicama koje ga okružuju.
Zidovi mnogih kuća i suvenirnica ukrašeni su starim orijentalnim tepisima, čipkom, nošnjom i ostalim rukotvorinama, a šetajući rubovima zidina možete ugledati sasvim uobičajene prizore lokalnih pastira s njihovim stadom ovaca.
Tipični otomanski stil gradnje kuća s jednolikim prozorima, učinio je da grad dobije nadimak ”grad hiljadu prozora”.
Još jedna arhitektonska lepotica jeste most Gorica – jedan od najstarijih i najpoznatijih mostova iz osmanskih vremena u Albaniji.
Iako je izgrađen od drveta krajem 18. veka, pre više godina, obnovljen je i izgrađen od kamena.
Za most su vezane i mnogobrojne legende, no lokalno stanovništvo uvek prepričava jednu.
Naime, pre više godina, postojala je devojka koja je bila zarobljena i izgladnjivana u Beratu, a lokalno stanovništvo je verovalo da će njena patnja ukrotiti gnev reke i nahraniti duhove koji su čuvali most.
Srećom, ovo je samo legenda koja se veže za brojne stare mostove širom sveta.
Kanjon reke Osum pruža priliku za rafting ili planinarenje, uz oprezno planinarenje, jer vodostaj reke drastično varira kroz godinu.
Za one koji žele više, preporučujemo i posetu vodopadima Bogove, sat vremena udaljenih od Berata.
Zahvaljujući svojoj bogatoj arhitekturi, 1961. grad je proglašen albanskim gradom-muzejom, a 2008. godine uvršten je na Unesko-ov popis svetske baštine.
Ovaj gradić važi za jedan od najtoplijih albanskih gradova, ali se smatra i najlepšim gradom Albanije.
Izovr. B92
