Tada su se Sirakuza Nešnelsi savladali Fort Vejn Pistonse sa 4:3 u seriji.
Tri godine posle tog finala jedan od potencijalnih ovogodišnjih finalista Atlanta Hoksi su uzeli prvu i poslednju titulu u istoriji franšize.
Tada poznati kao Sent Luis Hoksi slavili su u finalu predvođeni Bobom Petitom nad Seltiksima za koji su nastupali Bil Rasel i Bob Kuzi između ostalih.
To je ujedno poslednja ekipa koja je osvojila prvenstvo, a da u sastavu nije imala nijednog igrala afro-američkog porekla.
Njihov trenutni rival u finalu Istočne konferencije Milvoki je je pre tačno 40 godina poneo epitet šampiona.
Predvođeni Karimom Abdul-Džabarom (MVP finalne serije), Baksi su “počistili” Baltimor Buletse.
Za tim iz prestonice tada su nastupali Ves Anseld (jedini košarkaš pored Čembrlejna koji je osvojio MVP priznanje u debitantskoj sezoni), legenda Niksa Erl Monro (upravo su ekipu iz Njujorka izbacili u finalu Istočne konfenrencije) i Gas Džonson.
Sa druge strane, dinamični duo sa Džabarom činio je Oskar Robertson čiji je rekord po broju tripl-dablova nedavno prestigao Rasel Vestbruk.
Četiri decenije kasnije u finalu protiv Finiksa (koji nikada nije osvojio šampionat, a treći put je u finalu) će igrati bolji iz duela Milvokija i Atlante. Baksi trenutno vode u seriji 3:2.
Što se tiče igrača koji najduže čekaju šampionski prsten, Kris Pol koji je u ligi od 2005. kada ga je draftovao Nju Orleans imaće prvu priliku da prekine 16-godišnji post. Njegova ekipa po prvi put je u finalu od 1993.
Što se tiče finalista Istoka, Atlanta je na najvećoj sceni poslednji put zaigrala 1961, dok je, uslovno rečeno, bolji Milvoki čiji se poslednji nastup u velikom finalu vezuje za 1974.
