vkov je rođen u Beogradu 12. novembra 1933. godine, a bio je prvi omladinski prvak u istoriji šaha 1951. godine u Birmingemu, dok je prvak sveta u seniorskoj konkurenciji bio u Davosu 2006.
Titulu šahovskog majstora osvojio je sa 16 godina, dok je velemajstor postao 1955. sa svega 22 godine.
Osvojio je 10 olimpijskih medalja (šest srebrnih i četiri bronzane), pet medalja sa svetskih i evropskih prvenstava, tri puta je bio šampion Jugoslavije, a pobednik je i brojnih velemajstorskih turnira…
Pored Svetozara Gligorića, jedini je naš šahista koji je bio u prilici da postane prvak sveta, u tome ga je sprečio Šveđanin Larsen 1965. godine. Pet godina kasnije bio je član tima Ostatka sveta koji je u Beogradu igrao meč stoleća protiv neprikosnovenog Sovjetskog Saveza.
Član reprezentacije Jugoslavije bio je 30 godina.
Nastupao je najduže za ŠK Crvenu zvezdu, ali i za ŠK Partizan, ŠK Radnički i BŠK Gambit.
Pored uspeha kao igrač, bio je veoma uspešan i kao selektor muške i ženske reprezentacije Jugoslavije.
Sa muškim timom, 1989. godine, osvojio je srebrne medalje i na svetskom i na evropskom prvenstvu, dok je sa damama 1999. godine stigao do titule vicešampiona starog kontinenta.
Pored uspeha za šahovskom tablom Ivkov je bio autor šahovskih knjiga koje su prevođene i prodavane i u inostranstvu.
Vreme i mesto sahrane Borislava Ivkova biće naknadno objavljeni.
