Odlučujući po zahtjevu sedam (bošnjačkih) delegata Vijeća naroda Republike Srpske za ocjenu ustavnosti ovog člana Zakona, Ustavni sud je utvrdio da je riječ o isključivoj nadležnosti BiH u regulisanju pitanja državne imovine.
Ustavni sud je utvrdio da je osporena odredba protivna članu I/1, članu III/3.b) i članu IV/4.e) Ustava BiH jer se radi o isključivoj nadležnosti BiH u regulisanju pitanja državne imovine.
Sporni član 53 Zakona glasi:
“(1) Poljoprivredno zemljište na teritoriji RS upisano u javnim evidencijama kao opštenarodna imovina, bez upisanog prava korištenja, upravljanja ili raspolaganja, društvena, odnosno državna svojina sa pravom korištenja, upravljanja ili raspolaganja u korist preduzeća koja su bila predmet privatizacije ili je upisano kao posjed tih preduzeća, stupanjem na snagu ovog zakona, po sili zakona, postaje svojina i posjed RS.
2) Poljoprivredno zemljište na teritoriji RS upisano u javnim evidencijama kao opštenarodna imovina, bez upisanog prava korištenja, upravljanja ili raspolaganja, društvena, odnosno državna svojina sa pravom korišćenja, upravljanja ili raspolaganja ili kao posjed bivših društveno-pravnih lica sa sjedištem van teritorije RS, stupanjem na snagu ovog zakona, po sili zakona, postaje svojina i posjed RS.
(3) Organ uprave nadležan za vođenje javnih evidencija o nepokretnostima upisuje pravo svojine i posjeda na nepokretnostima iz st. 1. i 2. ovog člana na zahtjev Pravobranilaštva Republike Srpske.
(4) Na nepokretnostima iz st. 1. i 2. ovog člana za koje ne postoji vlasnička evidencija, a upisane su kao posjed bivših društveno-pravnih lica ili su upisane u katastar kao posjed fizičkih ili pravnih lica bez valjanog pravnog osnova, utvrđuje se pravo svojine i posjeda u korist RS.
(5) Na zahtjev Pravobranilaštva Republike Srpske, organ uprave nadležan za imovinsko-pravne poslove sprovodi postupak i donosi rješenje o utvrđivanju prava iz stava 4. ovog člana”.
Ustavni sud je, odlučujući o zahtjevu sedam (bošnjačkih) delegata Vijeća naroda Republike Srpske za ocjenu ustavnosti više članova Zakona o unutrašnjoj plovidbi Republike Srpske, utvrdio da osporene odredbe nisu u skladu sa Ustavom BiH.
Prema mišljenju Ustavnog suda, pitanja koja se odnose na plovidbu međudržavnim i međunarodnim rijekama, kao i nadležnost u vezi sa tim između državnih i entitetskih organa, treba regulisati zakonom koji će biti donesen na nivou BiH jer su ta pitanja, na osnovu navedenih odredaba Ustava BiH, u isključivoj nadležnosti BiH.
(BN/Klix)
