Šopska salata je tradicionalno jelo balkanske (ponajviše srpske, bugarske, makedonske i češke) kuhinje, a ime je dobila po Šopima.
Neki naučnici pretpostavljaju da su Šopi „potomci jednog od osam plemena Pečenega, koje je car Konstantin Sedmi Porfirogenit nazivao Tsoponi, naseljeni između Kratova i Sofije” kako u knjizi „Balkanski svijetovi” navodi Trajan Stojanović. Feliks Kanić u svom putopisu „Srbija” je zabilježio da „Šopovi žive na teritoriji balkanskog prevoja Ginci do južno od Sofije”.
Šopskih porodica ima i u timočkom slivu, u okolini Zaječara. Oni se u tom kraju nazivaju i Tetevencima po gradu Tetevenu u Bugarskoj iz čije okoline su se raselili u toku 18. vijeka. Jovan Cvijić je utvrdio da su ovo iseljavanje izazvali zulumi turskih pljačkaških četa u kojima je bilo i Arbanasa. Jovan Cvijić navodi da su „Šopi između Vrace i Vidina bježali u Staru planinu, neki su prešli Dunav i iselili se u Vlašku, Besarabiju i Banat”. Dolazeći u naše krajeve miješaju se sa Vlasima, Srbima i Cincarima., i jedni drugima prenose svoj jezik, kulturu pa i način ishrane. Bavili su se stočarstvom i u svojim katunima ili bačijama, gdje su preko ljeta boravili istjerujući ovce na ispašu, spremali kvalitetan sir (nisu vadili kajmak). I eto svjetski poznate salate.
Kada bi kralja Aleksandra Karađorđevića iznervirao Nikola Pašić, a to je bivalo često, kralj bi ga ispratio riječima: „Otac ga njegov Šopski”.
National Geographic
