Mozzart je ovo djelo klasične muzike komponovao 1781. godine, ali je pjesma postala oruđe, koje je medicinsko-naučna zajednica koristila devedesetih zbog svojih veza sa prostornim rezonovanjem. Formalno nazvana “Mozzart efekat”, melodija pomaže onima, koji pate od epilepsije, a sada je ugrađena u medicinska istraživanja. Tokom svoje najnovije studije, istraživači su koristili elektroencefalograme na 16 odraslih učesnika, koji su živjeli s epilepsijom rezistentnom na lijekove. Volonteri su slušali muzičke isječke od 15 ili 90 sekundi, posebno “Sonatu za dva klavira” u D-duru (K 448). Rezultat? Oni koji su slušali samo Mozzarta, imali su 66,5% smanjenje aktivnosti fokusirane na epilepsiju u mozgu.
“Analizirali smo muzičku strukturu Mozzartovog K448 i električni odgovor mozga, koristeći i ljudske stručnjake i algoritme mašinskog slušanja, kako bismo utvrdili efekte specifičnih muzičkih karakteristika na mozak. Učesnici su slušali pjesme odabrane iz niza muzičkih žanrova, sa akustičnim karakteristikama, koje odgovaraju Mozzartu K448, kako bi replicirale Mozzart efekat sa raznovrsnijim muzičkim izborom, ” rekao je Michael Casey, profesor muzike i računarstva u Dartmouthu. “Međutim, uprkos odabiru žanrova, koji bi odgovarali željenim navikama slušanja učesnika, do sada je primijećeno da su samo zvučni tonovi gama-opsega od 40 Hz i Mozzartova sonata za klavir K448 učinkoviti u smanjenju interktikalnih epileptiformnih pražnjenja.”
Istraživači studije, otkrili su da je smanjenje električne energije epilepsije najistaknutije u lijevom i desnom frontalnom korteksu u mozgu, za koji je poznato da kontroliše emocije: autori misle da bi ova promjena, koja se događa nakon slušanja oko 30 sekundi Mozzarta, mogla biti iz određenog razloga. “Jedno objašnjenje”, rekao je Casey, “je da Mozzart sonata ima relativno konstantan ponavljajući ritam šesnaeste note (oko 128 otkucaja u minuti na snimku koji smo koristili), koji može izazvati neuronsko uvlačenje. Drugo bi bilo da klasična sonatna forma uključuje sklonosti pažnje i emocionalne sklopove postavljanjem, a zatim i poigravanjem s muzičkim očekivanjima. Iz ovih razloga, u potrazi za efikasnom muzičkom medicinom, moramo uzeti u obzir muzičko-teoretske elemente odabira, kao što su: tempo, gustina početka, timbar, ključ i muzička forma.”
Izvor: marthastewart.com
