Pupin je na svijet došao 1854. godine u selu Idvor, u današnjoj opštini Kovačica. Po odlasku u Sjedinjene Američke Države, dodao je svom imenu riječ “Idvorski” kako bi naglasio svoje porijeklo.
Osnovno obrazovanje je sticao u srpskoj pravoslavnoj osnovnoj školi u svom rodnom mjestu, a zatim i u njemačkoj osnovnoj školi u Perlezu. Srednju školu je završio u Pančevu, a 1872. godine uputio se u Prag, gdje je nastavio školovanje.
Ubrzo je otputovao u Ameriku, gdje je pet godina radio kao fizički radnik, sve vrijeme učeći engleski, latinski i grčki jezik i pohađao večernje kurseve. U jesen 1879. godine je upisao studije na “Kolumbija koledžu” u Njujorku, a kao primjeran student je oslobođen plaćanja školarine.
Svoje obrazovanje nastavio je na Kembridžu i na Univerzitetu u Berlinu.
Mihajlo Pupin je tokom svog naučnog i eksperimetalnog rada dao značajne zaključke važne za polja višestruke telegrafije, bežične telegrafije i telefonije, potom rentgenologije, a ima i velikih zasluga za razvoj elektrotehnike. Takođe je zaslužan i za pronalazak tzv. Pupinovih kalemova.
Slavni naučnik je dobitnik mnogih naučnih nagrada i medalja, a dobio je i Pulicerovu nagradu za autobigrafsko djelo “Od pašnjaka do naučenjaka”. Pored toga, bio je član Američke akademije nauka, Srpske kraljevske akademije, počasni doktor 18 svjetskih univerziteta i jedan od osnivača Nase. Predavao je na Univerzitetu “Kolumbija”, gdje danas jedna zgrada, u kojoj se nalazi odjeljenje za fiziku i astronomiju, nosi njegovo ime – Pupinova laboratorija.
National Geographic
