Prvu verziju scenarija napisao je Oliver Stoun, a slabo poznati austrijski bodibilder Švarceneger izabran je da tumači naslovnu ulogu uz protivljenje De Laurentisa, Za reditelja je nakon nekoliko odbijanja velikih imena određen Džon Milijus, koji je prvo kao scenarista filmova “Prljavi Hari”, “Džeremaja Džonson” i “Sudija za vešanje”, a potom i kao režiser ostvarenja “Dilindžer”, “Vjetar i lav” i “Dan velikih talasa”, stekao veliki ugled, ali i reputaciju izuzetno teškog saradnika. Milijus je temeljno preradio scenario Stouna, koji je po njegovim riječima bio “skripta narkomanske groznice”, ugradivši u njega fascinaciju varvarizmom vikinga i Mongola, samurajskim filmovima, mačevanjem, vojnom taktikom, fizičkim kultom tijela, divljenjem Vagnerovim operama i prezirom prema modernoj civilizaciji.
– Hauard je izgledao sumnjičavo prema civilizaciji kao i ja. Ljudi me pitaju kako bih mogao biti zainteresovan za paganske kulture, a ja im kažem da ne mogu sebi pomoći, pjevaju mi njihovi glasovi. Kažem im da možda postoji nešto što možemo naučiti od njih – rekao je Milijus.
On se Konanu nije divio kao literarnom i stripovskom heroju, već je suštinski razumio Hauardov hiborijanski svijet, jer je gajio sličnu fascinaciju prema varvarskom načinu života, ali su filmovi o vikinzima i Mongolima već bili snimljeni pa je prihvatio Konana kao nešto najbliže svojim idealima.
Tretirajući film kao fizičko-kinetičko djelo na tragu baleta, opere i mjuzikla, mudro je iskoristio snažnu pojavu svog mišićavog heroja na račun njegovog glumačkog talenta, pojačavajući ekipu sa još nekoliko glumaca sličnog profila poput profesionalnog surfera Džerija Lopeza, koji je igrao lopova Subotaija i plesačicu Sandu Bergman kao njegovu ljubavnicu Valeriju, te bodibildera Svena Ole-Torsena i fudbalera Bena Dejvidsona, kao Torgrima i Reksora, zle pomoćnike Tulse Duma.
Izvor: Glassrpske
