Ovakav manir specifičan je posebno za crnogorske klanove, kavački i škaljarski, čije likvidacije nekoliko godina unazad odnose na desetine života. Tome u prilog govori i nedavno hapšenje u beogradskom hotelu “Kraun plaza” (nekadašnji “Interkontinental”), kada su privedeni N. M. (35), M. M. (27) i B. A. (35), sva trojica iz Podgorice, kao i Siniša K. (42) iz Banjaluke.
Mediji su prenijeli da je riječ o Nemanji M. (35), Miljanu M. (27) i Bojanu A. (35), koji su bili u društvu sa Sinišom K. (42) iz Banjaluke. Zanimljivo je da su svi privedeni odranije poznati policiji u Srbiji i regionu, te da je na krovu hotela pronađen prištolj za koji se sumnja da pripada njima.
Tragovi pronađeni prilikom hapšenja ovih bezbjednosno interesantnih osoba ukazuju na to da se u Beogradu pripremala likvidacija, što zasad nije zvanično potvrđeno. Posebno je interesantna činjenica da je uhapšen i Banjalučanin, a od ranije je poznato da se kavčani i škaljarci služe plaćenicima upravo iz Bosne i Hercegovine, kako bi za njih odradili prljav posao.
Interesantno je da Siniša K. nije ni prvi državljanin Republike Srpske, a ni prvi Banjalučanin koji je uhapšen zbog saradnje sa klanovima iz Kotora. Naime, austrijska policija uhapsila je Banjalučanina Srđana Popovića zbog droge, ali je ustanovljeno da za njim tragaju i Crnogorci i to zbog ubistva zbog sumnje da je 27. oktobra 2015. iz snajpera u Budvi ubio Gorana Đuričkovića, zeta legendarnog fudbalera Vladimira Petrovića Pižona. Ovog plaćenika su, kako se vjeruje, angažovali “kavčani”, ali su i njihovi suparnici koristili usluge Saše Vidovića, koji je u Novom Sadu, u junu 2016. pucao u Slobodana Kašćelana. Vođu “kavčana” ranio je, a kasnije je uhapšen i osuđen zbog ubistva Miroslava Lazarevića u Istočnom Sarajevu.
On je kasnije u medijima karakterisan kao glavni pucač škaljarskog klana.
S druge strane, godinu dana ranije u Austriji je uhapšen Srđan Popović iz Banjaluke zbog droge, ali je utvrđeno da crnogorska policija za njim traga zbog sumnje da je umiješan u ubistvo Gorana Đuričkovića, zeta legendarnog fudbalera Vladimira Petrovića Pižona.
“Izvoz” profesionalaca iz Republike Srpske u Srbiju, Crnu Goru ili bilo koju drugu državu do čijeg podzemlja sežu kraci uticaja škaljarskog i kavačkog klana mogao bi se objasniti time da je riječ o ljudima koji su odrasli u ratom zahvaćenim područijima, smatra kriminolog Dobrivoje Radovanović.
– Mnogi ljudi znaju da barataju oružjem, ali stvar je u tome što su oni naučili da ubijaju. Međutim, za ove ubiti drugog čovjeka nije toliko dramatično kao za nekoga ko to ne radi. Oni su u tim ratnim uslovima završili tu školu, odnosno taj unutrašnji konflikt koji se javlja kada oduzmete čovjeku život, tako da to njima nije teško – objašnjava Radovanović.
Osim iskustva stečenog u ratu kriminalcima je kod mladića sa tih prostora interesantan i način života koji vode ovakvi mladići. Oni se ne eksponiraju u javnosti, niti se hvale onim što rade.
– To je njihova tajna koju čuvaju za sebe i znaju je samo oni koji treba da znaju, sa kojima sarađuju. To ne znaju osobe sa kojima su u svakodnevnom kontaktu… Ako su pravi profesionalci ne idu po klubovima, žive povučeno i ne žele da se eksponiraju. Imaju dosta novca, ali sigurno ne spadaju u klasične mlade ljude koji se zabavljaju i uživaju u druženju – kaže Radovanović.
Sociolog Zoran Stojić rekao je ranije za Blic da je većina današnjih egzekutora bila u raznim jedinicama.
– Rutinu su stekli na beogradskim ulicama tokom devedesetih, za vrijeme sukoba na Kosovu i Metohiji, Bosni i Hercegovini. Većina njih je bila u specijalnim jedinicama, gdje su prolazili obuke i imali pokriće uniformom za svoja kriminalna djela – objasnio je on.
Tako je zanat ispekao i Sretko Kalinić zvani Zvjer, glavni egzekutor zemunskog klana i vjerovatno jedan od najbrutalnijih zločinci to ne samo zbog svojih zlodjela, već i onog što je žrtvama radio nakon što izdahnu. Zvjer bi ih mleo u mašinama za meso, a jednom prilikom je od svoje žrtve napravio gulaš.
SrpskaInfo
