Mnoge od ovih zvezda nikada ranije nisu bile viđene, ali nove slike koje je poslao James Webb svemirski teleskop nam omogućavaju da ih vidimo po prvi put.
Ove slike prikazuju Tarantula maglinu, koja se nalazi oko 161.000 svetlosnih godina od nas u Velikom Magelanovom oblaku – galaksiji koja kruži oko Mlečnog puta. Maglina je najveća i najsjajnija u svim obližnjim galaksijama i ugošćuje neke od najtoplijih i najmasivnijih zvezda koje su astronomi ikada videli, piše NewScientist.
Masivne mlade zvezde koje formiraju svetlucavo plavo jato u blizini centra gornje slike očistile su gas oko sebe svojim moćnim zračenjem i intenzivnim zvezdanim vetrovima, otkrivajući stubove relativno gustog gasa unutar kojih se formira još mladih zvezda. Donja slika je snimljena bliskom infracrvenom kamerom (NIRCam) JW teleskopa, koja prikazuje prašnjave filamente koji čine mrežu magline Tarantula.
Ali posmatran na dužim talasnim dužinama pomoću JW-ovog srednjeg infracrvenog instrumenta (MIRI) na slici ispod, “paučina” poprima drugačiji izgled. Ove talasne dužine nam omogućavaju da zavirimo dublje u oblak nego ikada ranije, a male tačke svetlosti ukazuju na protozvezde koje su još u procesu formiranja. Ugljovodonici, prikazani plavom i ljubičastom bojom, prelaze ivice oblaka prašine poput sablasnih velova, dok najgušće oblasti prašine potpuno ometaju JW-ov pogled, kao u donjem levom uglu.
Maglina Tarantula je od posebnog interesa za astronome zbog svoje “pomahnitale” brzine formiranja zvezda – nigde u našoj galaksiji se zvezde ne formiraju u tako ogromnim količinama. To ga čini relativno sličnim prašnjavim galaksijama od pre milijardi godina, kada je formiranje zvezda u univerzumu bilo najintenzivnije u takozvanom kosmičkom podnevu u svemiru. JW teleskop će moći da posmatra te galaksije, tako da upoređivanje tih posmatranja sa detaljnijim posmatranjima ove magline može nam pomoći da razumemo najaktivnije vreme univerzuma.
Benchmark.
