Kako stoji na sajtu Narodne banke Srbije, 1868. godine, nakon što je proteklo više od četiri stoleća od kovanja poslednjeg srpskog srednjovekovnog novca, iskovan je prvi novac u obnovljenoj Srbiji. Ovaj novac Kneževine Srbije kovan je u bakru, dok je prvi srebrni novac iskovan 1875. godine, kada je uspostavljena nacionalna monetarna jedinica – dinar.
Prvi srebrni novčići iskovani te 1875. na aversu – prednjoj strani novčića – imali su lik kneza Milana Obrenovića. Iskovani su tada novčići u apoenima od 50 para, jednog i dva dinara.
Zakon o kovanju srpske srebrne monete doneo je Milan Obrenović i bio je u skladu sa novčanom konvencijom koju su 1865. u Parizu zaključile Francuska, Belgija, Italija i Švajcarska, a kasnije joj pristupile Grčka i Rumunija.
Dimenzije, finoća i težina dinara bile su identične franku, propisane tom konvencijom.
Jedan novčić morao je da sadrži hiljadu delova – i to 835 od čistog srebra i 165 od bakra, piše BBC.
Nakon priznavanja pune nezavisnosti na Berlinskom kongresu 1878. godine, naredne, 1879, u Srbiji je izdat prvi novac od zlata, u apoenu od 20 dinara.
Kada je Srbija postala kraljevina, a knez Milan proglašen kraljem 1882. izdata je specijalna serija zlatnika od 10 i 20 dinara. Nazvani su Milanovi zlatnici, odnosno milandori – po imenu kralja i francuskoj reči za zlato.
Kao kraljevina, Srbija štampa i prvi novac s pečatom Privilegovane narodne banke. Poslednja novčanica te banke izdata je tokom Prvog svetskog rata, a poslednja serija nosi datum 18. septembar 1918.
Osnivanjem Privilegovane narodne banke Kraljevine Srbije 1884. godine, kada je štampana prva srpska novčanica u vrednosti od 100 dinara plativa u zlatu, započelo se sa izdavanjem papirnog novca u Kraljevini Srbiji.
Zaključno sa 1918. godinom, Narodna banka Kraljevine Srbije izdala je ukupno devet banknota. Sve one štampane su u inostranstvu, u Belgiji i Francuskoj. Uporedo sa izdavanjem novčanica, Kraljevina Srbija je, zaključno sa 1917. godinom, nastavila sa emitovanjem serija kovanog novca.
Izvor: B92
