Huti iz Jemena, koji već danima šalju rakete i dronove na Izrael, dolaze iz najsiromašnije arapske zemlje.
Kako prenosi Slobodna Dalmacija, ispaljivanjem raketa Huti tako teraju američke razarače stacionirane u vodama Bliskog istoka da ispaljuju skupe rakete za presretanje. Zbog njih Crveno more polako postaje klopka za sve trgovačke brodove koji putuju za Izrael ili prema Izraelu.
Oni otvoreno vojno izazivaju Izrael i Ameriku, a paradoks je da dolaze iz najsiromašnije arapske zemlje, a raspolažu balističkim projektilima kojima mogu dosegnuti više od 1.600 kilometara udaljeni Izrael. U raketnoj tehnologiji im, svakako, pomaže Iran.
Hutiji su prgavo ratničko pleme s planinskog severa zemlje. Prekaljeni u devetogodišnjem ratu protiv Saudijske Arabije i njenih saveznika, Huti na neki način predstavljaju nepobedive gorštake Arapskog poluostrva. Uz Hezbolah, smatraju ih najboljim ratnicima arapskog sveta. I oni su šijiti, a njihovo službeno ime Ansar Alah prevodi se kao “Božji partizani”.
Oni su se aktivirali nakon što je počeo rat Izraela i Hamasa 7. oktobra, kada se aktivirala tzv. osovina otpora, široka mreža iranskih proksi milicija koju Teheran već godinama razvija širom Bliskog istoka.
Tako su krajem oktobra Huti poslali prve balističke projektile i bespilotne letelice na južne izraelske gradove – koje PVO odbrana IDF-a i američkih razarača zasad zaustavlja – a u novembru su fokus proširili na Crveno more, gde su počeli da gađaju brodove povezane s Izraelom.
Najsofisticiraniju operaciju Huti su izveli 19. novembra, kada su helikopterskim desantom zauzeli i oteli teretni brod “Galaksi Lider”.
Već 3. decembra izveli su višesatni napad na trgovačke brodove koje je branio američki razarač “Karni”, koji je oborio tri hutijeva drona.
Dan ranije 2. decembra Huti su u glavnom jemenskom gradu Sana organizovali vojnu paradu na kojoj je hiljade njihovih boraca pod oružjem marširalo prema trgu Saben na jugu grada, dok je vođstvo pokreta tvrdilo da su to regruti “koji će biti poslati u Gazu” da se bore protiv Izraela.
Kao politički i vojni pokret, islamističke orijentacije, “Božji partizani” osnovani su 1992. u Jemenu, pod vođstvom verskog vođe Huseina al-Hutija, kao opozicioni pokret tadašnjem jemenskom predsedniku Aliju Abdulahu Salehu, kog su kritikovali zbog prosaudijske i proameričke politike.
Nakon što je Huseina 2004. ubila jemenska vojska – pri pokušaju hapšenja koje je naredio Saleh, nasledio ga je njegov brat Abdul-Malik al-Huti, koji je i danas na čelu pokreta.
Hueinova smrt bila je okidač za oružanu pobunu Hutija protiv centralne vlasti, koja je trajala sve do 2010. i odnela više hiljada života.
U sklopu Arapskog proljeća Huti su 2011. učestvovali u protestima koji su doveli do Salehovog svrgavanja s vlasti – zamenio ga je dotadašnji potpredsednik Abdrabuh Mansur Hadi – nakon čega je formirana vlada nacionalnog jedinstva, ali bez Hutija.
Tu je među Hutima već počela da se kuva pobuna.
Konačno, nakon što je objavljen predlog novog ustava, koji je predviđao podelu zemlje na šest federalnih regija – pri čemu bi Huti živeli u izolovanom području bez izlaza na more – “Božji partizani” 2014. opet podižu oružani ustanak protiv centralnih vlasti u Sani, ovaj put protiv novog predsednika Hadija. U političkom preokretu tipičnom za Bliski istok, pridružuje im se i dojučerašnji zakleti neprijatelj – stari predsednik Saleh.
Uz pomoć Salehovih pristalica i delova vojske, Huti već u septembru 2014. zauzimaju glavni grad Sanu i veći deo severnog Jemena, te prisiljavaju predsednika Hadija i njegovu vladu da podnesu ostavku.
Politički vrh Hutija u februaru 2015. raspušta parlament i formira Revolucionarni komitet koji će upravljati zemljom, a Hadi s pristalicama i delovima vojske beži u južni grad Aden, kog proglašava “privremenim glavnim gradom Jemena”.
Hutiji potom u brzoj ofanzivi stižu do predgrađa Adena, pa 25. marta Hadi beži u Saudijsku Arabiju.
Strahujući da će Hadijevu prosaudijsku vladu zameniti proiranski Huti, Saudijska Arabija istog dana pokreće vojnu operaciju protiv Huta, a pridružuje joj se arapska koalicija sastavljena od osam zemalja (Bahrein, Kuvajt, Katar, Egipat, Jordan, Maroko, Sudan i UAE), kojoj su logističku i obaveštajnu podršku pružali SAD, Britanija i Francuska.
U ratu koji je trajao gotovo devet godina – još krhko primirje uspostavljeno je tek pre godinu dana, u sklopu diplomatskog pomirenja Saudijske Arabije i Irana. Stradalo je gotovo 400.000 ljudi, a Huti su do danas uspeli da zadrže kontrolu nad glavnim gradom, kao i nad velikim delovima severnog i zapadnog Jemena, u kojima živi 80 posto jemenske populacije od trideset miliona ljudi.
