Novo ostvarenje Miroslava Momčilovića, autora filmova “Sedam i po” (u kome je Jezdić imao zapaženu ulogu), “Smrt čoveka na Balkanu” ili “Smrdljiva bajka”, donosi priču o kriminalcu Kašiki, koji pokušava da za samo jedan vikend, dakle 72 sata, obnovi odnos s malim sinom, kojeg nije vidio pet godina.
U tom kratkom vremenskom tjesnacu, otac i sin proživljavaju sve ono što su propustili svih tih godina razdvajanja, a publika bi trebalo da bude spremna na veoma prijatne, komične momente, ali i tužne.
U filmu dječaka Ognjena igra Vasa Vraneš, prvi put na filmu, a velike uloge su ostvarili i Bane Vidaković, Aleksandra Anja Alač, Marko Gvero, Miodrag Miki Krstović…
Jezdić, jedan od najtraženijih glumaca u Srbiji, uvijek je prezaposlen, ide iz uloge u ulogu, tako je trenutno aktuelna i najnovija TV serija “Kamiondžije” koju trenutno snima s Tihomirom Stanićem, kao neka vrsta omaža originalnoj seriji, i sada iz pera nedavno preminulog scenariste Gordana Mihića.
Ipak, glavna uloga u filmu “Vikend sa ćaletom” svakako će obilježiti karijeru glumca i u jeku pandemije vjerovatno biti umjetnički događaj godine.
Po svojoj strukturi je i drama, komedija, tragedija, sve zajedno, odnosno ima snažnu emociju, i kako se osjeća glumac kada istovremeno igra više žanrova?
Da li je zahtjevnije i izazovnije zaplakati ili zasmijati publiku, i kojim sredstvima se glumac koristi u tim situacijama, kada je sve sadržano u jednoj ličnosti dramskog umjetnika?
“Kada je na taj način sve sublimirano u jednom glumcu, da pokaže više vrsta emocija, onda postoji samo jedan zajednički imenitelj za sva ta stanja, a zove se – istina”, na početku objašnjava Jezdić i dodaje – “Smisao ovog posla i jeste da prikazujemo istinu”.
Glumac se vraća na veliki ekran poslije dužeg perioda u popularnim TV serijama, i to upravo vodećom ulogom lika koji je prisutan u gotovo svakoj sceni i kadru.
“Za mene je gluma jedna interaktivna igrica otkrivanja, i to otkrivanja istine u nekim svojim ličnim unutrašnjim procesima, u mojim spoznajnim procesima, ili u mojoj životnoj, očinskoj, ljudskoj, umetničkoj genezi”, kaže Jezdić.
Potvrđuje da za njega ovaj film nije tek tako tužna komedija, već da ima toliko slojeva u sebi, više je drama s duhovitim pristupom, jer život koji ljudi vode, često je sadržajan iz onog posmatranja percepcije – da nije tužno, bilo bi smiješno, i obrnuto, tako da su ovde i smiješni i tužni karakteri u filmu.
Junak serije i filma “Crni Gruja” ne tumači prvi put u svom opusu lik iz kriminalnog miljea, ali pre svega je on, kako postoji uveliko u američkim i evropskim filmovima, ono što se zove “pozitivni negativac”.
Kako je moguće odbraniti takav jedan karakter, da ga publika zavoli i osjeća empatiju, a opet se zna da je sa one strane zakona?
Ipak, on je jako emotivan, prije svega brižni otac u filmu.
“Kao glumac svakako moram da branim lik, ali tumačim ga ili iz njegove negativnosti ili pozitivnosti”, jasan je Jezdić.
“Kako je davno Mahatma Gandi rekao – ‘Ja druge ljude posmatram kroz njihove dobre osobine, jer s obzirom da ni ja nisam bezgrešan, ne bih smeo da ispitujem tuđe greške'”, osvrnuo se glumac na čuvenog mirnodopskog osnivača savremene indijske države.
“Meni je jedino istinito i moguće živeti, postojati i razmišljati tako da ljude posmatram isključivo iz njihovih dobrih osobina, i upravo zato nisam nikada kriminalce doživljavao kao zlo samo po sebi”, analizira Jezdić.
“Ljudi su delikatna bića, oni se mahom kriju iza onoga što govore, što stvaraju, što rade, a istina se otkriva na jedan krajnje neposredan način, tako i ti ljudi, iz kriminogenog sveta, uvek sam ih smatrao ljudima visoke inteligencije, koja je samo fokusirana i kanalisana na jedan pogrešan način”, kaže Jezdić.
On će uskoro biti i protagonista predstave “Pučina” Branislava Nušića, u režiji Egona Savina, na sceni JDP-a, i od nove godine biće u novom filmu “Nije loše biti čovek” po tekstu i režiji Dušana Kovačevića.
Glumac je izuzetno tražen u igranim TV serijama koje se snimaju neprestano u hiper produkciji koja nema kraja posljednjih godina.
Tako ga je publika gledala u različitim žanrovima, komedijama, trilerima, dramama – “Koreni”, “Mamini sinovi”, “Senke nad Balkanom”, sezone 1 i 2, “Psi laju, vetar nosi” sezona 2, “Junaci našeg doba”, kao i “Državni službenik”, takođe dvije sezone, čiji se nastavak upravo emituje.
Kako postiže da snima toliki broj igranih serija, sada i filmova, i kako mu se čini tolika proizvodnja sadržaja za mali ekran, što se nikada nije desilo u istoriji ove zemlje?
“Sve je to stvar tržišta, u onom najbanalnijem smislu, jer mi smo svi sada na tržištu svega, portala, mreža, na tržištu virtuelno – vizuelnog univerzuma”, naglašava dramski umjetnik, od nedavno novi član pozorišta JDP, poslije decenija provedenih u Ateljeu 212.
“Ti ljudi koji žele svoju reklamu i promociju, zasnivaju svoje potrebe na bazi velikih i malih ekrana, interneta, pribegavaju tim projektima koji će ljude vezati u smislu interesovanja, i onda će ih tako vezati za sebe, a TV serije to svakako jesu, prave interaktivne igrice, koje otkrivaju naše poreklo, naš mentalitet, našu stvarnost, svedoče o onome što mi kao ljudi i društvo jesmo, i tako se svi takmiče da naprave što više takvih sadržaja”.
On dakle smatra da je ta količina igranog programa u TV serijama samo stvar trenutne potrebe tržišta, a ako se desi u nekom trenutku nešto drugo što će se svim tim interesnim ljudima, grupama činiti isplativijim i jednostavnijim, onda sasvim sigurno ovog posla više neće biti.
Postavlja se pitanje onda da li je film sada po strani, jer su ga serije dosta istisnule, i koliko se Jezdić uželio bioskopskog filma, u novom poretku TV serija?
Da li bi možda želeo da bude ponovo više filmova nego ovoliko serija, u jeku prijatnog iskustva sa najnovijim dijelom “Vikend sa ćaletom”?
“Ne pravim razliku, zaista, jer smatram da i fimovi i serije u svom sadržaju moraju biti koncentrisani oko jedne ideje, a to je da svedočimo neprikosnovenu istinu”, naglašava glumac, i dopunjuje da mu je manje važno da li je to format od dva sata filma, ili od 45 minuta epizode neke serije u nastavcima.
“Da li je to veliko platno ili je to samo monitor, neki još manji i najmanji ekran, na tabletu ili mobilnom telefonu, ili je na nekom portalu, mreži, serveru, u suštini nema razlike, evo i zašto – interaktivna igrica otkrivanja istine je nešto što se traži i očekuje, od dobrog umetničkog dela, na filmu, pozorištu ili televiziji”, zaključio je Jezdić, kojeg će publika gledati od 29. oktobra kao glavnog junaka filma “Vikend sa ćaletom” u svim bioskopima.
