- Pretpostavlja se da je prvi pojas nevinosti napravljen u Italiji u 16. vijeku. No, postoje i izvori koji navode 1150. godinu, ali ima i onih koji će ga pripisati drevnim Rimljanima i Grcima. U svakom slučaju, ‘najpopularniji’ je bio u 16. i 17. vijeku.
- Pojasevi nevinosti su vrlo često rađeni samo u jednoj veličini, pa su punije žene trpile velike bolove pri nošenju.
- Tokom 16. i 17. vijeka u srednjoj Evropi je bio popularan metalni pojas obima 80 cm: na kukovima je imao 4 metalna dijela, male rupice za mokrenje, te sigurnosni lokot.
- Čak su i neke ropkinje u Rimu morale nositi pojas nevinosti da bi bile ‘dovoljno čiste’ za svoje gospodare.
- Pripadnici američke vojske uočili su kako neke žene na Bliskom istoku nose ovaj pojas i kasnih 30-ih godina 20. vijeka.
- Rimljanke i Grkinje su često nosile metalne ili kožne pojaseve nevinosti preko haljina – kao modni ukras. Pojasevi su se sastojali od jedne trake ili više traka, često ukrštenih – kako bi istaknule grudi i kukove.
- I prostitutke u Rimu nosile su pojaseve koji su otkrivali njihove intimne zone, a služili su ‘draženju’ mušterija. Potom bi makro naplaćivao mušterijama otključavanje pojasa.
- Jedan od najneobičnijih pojaseva nevinosti nalazi se u Nacionalnom muzeju srednjeg vijeka u Parizu. Napravljen je od nekoliko desetaka metalnih zglobova i grubih dijelova željeza koji prekrivaju svaki djelić ženske zdjelice.
- Tijekom 19. vijeka mnoge su žene bile primorane nositi “pojas za dan” prilikom odlazaka na putovanja na kojima nisu imale nadzor.
Mh.hr
