Hematurija predstavlja prisustvo krvi (eritrocita) u mokraći. U odnosu na broj eritrocita u urinu postoje mikro i makroeritrociturija (makroskopska hematurija), piše sajt Stetoskop.
Uzroci hematurije su brojni, a može da se javi kod
- bubrežnih oboljenja:
- hematološka (hemofilija, trombocitopenija, srpasta anemija, talasemija);
- kardiovaskularna (dekompenzacija srca, tromboembolijska bolest);
- gastroenterološka (ciroza jetre, holestazna kolika, apendicitis, perintonitis);
- toksoalergijske reakcije.
Hematurije bubrežnog porekla su uzrokovane: urođenim ili stečenim anomalijama bubrega, urođenim ili stečenim oboljenjima krvnih sudova bubrega, kalkulozom bubrega i mokraćnih puteva, primarnim glomerulonefritisom i sekundarnim glomerulopatijama, zapaljenjem mokraćnih puteva, neoplazmama bubraga i mokraćnih puteva.
Kako izgleda krv u mokraći?
Hematurija može biti makroskopska (vidljiva golim okom kao smeđe-crveno prebojena mokraća) ili mikroskopska (vidljiva mikroskopskim pregledom urina). Makroskopska hematurija se karakteriše smeđkastim ili crvenim obojenjem urina, koje ne mora uvek biti znak eritrocita u urinu (može se javiti posle pojedine vrste hrane, npr. cvekla).
Hematurija može biti incidentna (posle traume, težak fizički rad), intermitentna (kod kalkuloze, infekcije urinarnih puteva) ili stalna (kod parenhimskih oboljenja bubrega).
Kako se uspostavlja dijagnoza?
Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, kliničke slike, laboratorijskih analiza, objektivnog pregleda (palpacija bubrega, rektalni tuše kod muškaraca, ginwkološki pregled kod žena) intravenske urografije, cistoskopije, retrogradne uretropijelografije, arteriografije i biopsije bubrega. Kako se leči? Hematurija se leči kauzalno, tj. u odnosu na uzrok. Ukoliko to nije moguće primenjuje se simptomatska terapija.
Kod masivne hematurije izgubljena krv se nadoknađuje transfuzijama, piše stetoskop.info.
