Na osnovu satelitskih snimaka, geolozi su utvrdili da veliki gradovi na američkoj obali Atlantika tonu, a neka područja i brzinom od dva do pet milimetara godišnje.
Sleganje, odnosno potonuće terena dešava se bržom stopom nego što se procenjivalo pre samo godinu dana. U novom radu objavljenom u časopisu Proceedings of the National Academies of Sciences, istraživači navode da njihova analiza ima dalekosežne implikacije na planiranje otpornosti zajednice i infrastrukture, što se posebno odnosi na puteve, aerodromske piste, temelje zgrada, železničke linije i cevovode.
Ova područja na obalama, koja uključuju naseljene oblasti kao što su Njujork, Baltimor, Virdžinija bič i Norfolk, takođe su podložna vremenskim neprilikama i olujama. Problem sleganja zemljišta na koji je naučna zajednica još ranije ukazala, pogoršava sve probleme uzrokovane sve intenzivnijim olujama zbog klimatskih promena.
„Neprekidno sleganje tla na istočnoj obali SAD trebalo bi da izazove zabrinutost“, rekao je glavni autor Lenard Oksenhen, student koji sarađuje sa vanrednim profesorom Manučehrom Širzajeiom u Laboratoriji za monitoring i inovacije „Virdžinija tek“, u saopštenju za javnost.
„Ovo je posebno važno za oblasti sa velikom gustinom naseljenog stanovništva i imovine i istorijski važnom infrastrukturom“, naveli su istraživači.
Istraživački tim iz „Virdžinija teka“ i Geološkog zavoda SAD koristio je satelitske snimke i radarske podatke da bi napravio digitalne mape terena koje pokazuju tačno gde sleganje tla predstavlja najveći rizik za vitalnu infrastrukturu.
Koristili su podatke prikupljane tokom više godina, koji su pokazali da velika površina istočne obale tone najmanje dva milimetra godišnje, a nekoliko područja duž obale srednjeg Atlantika površine do 3.700 kvadratnih kilometara — tone više od pet milimetara godišnje.
Dodatna složenost problema je u tome što se trenutna stopa globalnog porasta nivoa mora procenjuje na oko četiri milimetra godišnje.
„Izmerili smo stope slegenja tla od dva milimetra godišnje, što utiče na živote više od dva miliona ljudi i 800.000 imanja na istočnoj obali“, rekao je Širzaji.
„Donekle znamo da tonemo. Kroz ovu studiju ističemo da potonuće tla nije nematerijalna pretnja. To utiče na vas i mene i sve, može biti postepeno, ali uticaji su stvarni“, istakao je.
U naučnom radu pod imenom Polako ali sigurno: Izloženost zajednica i infrastrukture sleganju na istočnoj obali SAD, tim istraživača je napisao da su procenili izloženost stanovništva, imovine i infrastrukturnih sistema i objekata duž istočne obale SAD tako da „ je u nekoj vrsti rizika do 75.000 kvadratnih kilometara površine zemlje, 1,2 do 14 miliona ljudi, 476.000 do 6,3 miliona objekata i više od 50 odsto infrastrukture u većim gradovima“.
„Na primer, značajna područja kritične infrastrukture u Njujorku, uključujući aerodrome i njihove piste, zajedno sa železničkim sistemima, su pod uticajem stope sleganja koja prelazi dva milimetra godišnje. Efekti sleganja u budućnosti su potencijalna oštećenja infrastrukture i povećani rizici od poplava“, objasnio je Oksenhen
Naučni članak koji se, među prvima bavio ovom temom je objavljen u časopisu Universe Today.
