Ono što je znao je da je njegovom malom gradu Sajrevilu u SAD bio potreban pristupačan način da dobije struju i da nema slobodnog zemljišta za postavljanje solarnih panela. Ali gledajući mapu, shvatio je: “Imamo ovaj rezervoar za vodu od 5,6 hektara”.
Siman je ubrzo otkrio da ova vodena površina može da primi dovoljno solarnih panela za napajanje svih opštinskih zgrada i ulične rasvjete i da na taj način grad može da uštedi više od 500.000 dolara svake godine.
On je naišao na oblik čiste energije koja se naglo povećava. Plutajući sistemi solarnih panela postaju hit u Sjedinjenim Državama nakon brzog rasta u Aziji. Oni su atraktivni ne samo zbog svoje čiste snage i nedostatka ekološkog otiska na zemlji, već i zbog toga što štede vodu sprečavajući isparavanje.
Studija objavljena u časopisu Nature Sustainabiliti u martu otkrila je da hiljade gradova – više od 6.000 u 124 zemlje – mogu da proizvedu količinu jednaku svim njihovim potrebama za električnom energijom koristeći plutajuću solarnu energiju.
Upravo to ga čini rješenjem koje treba shvatiti ozbiljno. U tom procesu, mogli bi da se uštedi dovoljno vode da svake godine napune 40 miliona olimpijskih bazena.
Koncept plutajuće solarne energije je jednostavan: pričvrstite panele na splavove tako da plutaju po vodi, umjesto da blokiraju zemljište koje bi se moglo koristiti za poljoprivredu ili zgrade.
Paneli su zapečaćeni i zatvaraju površinu vode kao poklopac koji isparavanje svodi na skoro nulu, što je prednost od koje imaju koristi regioni pogođeni sušom, poput Kalifornije.
Voda takođe održava panele hladnim, omogućavajući im da generišu više električne energije od svojih kopnenih pandana, koji gube efikasnost kada postanu pretopli.
Foto: Tanjug/AP
Izvor: Telegraf
