Sveti Teodor Tiron, po narodnom Todor, bio je vojnik koji je odbio da učestvuje u progonu hrišćana – čak je javno priznao hrišćansku veru, zbog čega je mučen i na kraju živ bačen u oganj.
Običaj je da se prve subote u velikom postu sprema koljivo, odnosno žito, kao spomen na veliko čudo kojim je sveti Teodor Tiron sačuvao i spasao hrišćanski narod od naredbe cara Julijana da hranu sa pijace tajno pospe krvlju.
Ali, u snu, javio se Teodor Tiron tadašnjem arhijereju i reče mu da narod koji se pridržava Velikog posta jede samo koljivo sa medom.
U spomen na Todora i taj dan, crkva kuva tzv. Todorovo žito koje se uoči prve nedjelje Velikog posta osvećuje i dijeli vjernicima.
Na Todoricu, kako se još naziva ovaj dan, u crkvu odlaze da se ispovjede i pričeste djeca, stari, bolesni, odnosno oni koji ne mogu da izdrže dugotrajni post.
Još se ponegdje organizuju trke konja, koji se danas ne prežu, već samo jašu.
Vjeruje se da svetac može da izliječi od padavice, kao i da na ovaj dan uzjaše konja i odlazi da dovede ljeto.
Predviđa se i vrijeme, po izreci: kakva Todorica, takva godinica.
Slavi se i kao krsna slava.
