Među prvim ljudima koji su naselili Ameriku bili su i oni koji su stigli sa teritorije današnje Kine, u dve različite migracije tokom i nakon poslednjeg ledenog doba, otkrila je nova genetička studija, prenosi Gardijan.
„Naši nalazi ukazuju na to da je pored prethodno navedenih izvora predaka starosedelaca Amerike iz Sibira, severna obalna Kine takođe služila kao genetski rezervoar koji je doprineo ovom genetskom fondu“, navodi Ju Čun Li, jedan od autora navedenog rada.
Li dodaje i da se tokom druge migracije ista loza ljudi naselila u Japanu, što bi moglo pomoći da se objasne sličnosti u izgledu praistorijskih strela i kopalja pronađenih u Americi, Kini i Japanu.
Nekad se verovalo da su drevni stanovnici Sibira, koji su prešli preko zaleđenog Beringovog moreuza koji povezuje današnju Rusiju i Aljasku, bili jedini preci starosedelaca Amerike.
Novija istraživanja, od kasnih dvehiljaditih pa nadalje, ukazivala su na to da bi se mnogo više različitih populacija iz Azije moglo povezati sa drevnom lozom odgovornom za poreklo populacije širom Amerike, uključujući Boliviju, Brazil, Čile, Ekvador, Meksiko i Kaliforniju.
Poznata kao D4h, ova loza se nalazi u mitohondrijskoj DNK, koja je nasleđena samo od majki i koristi se za praćenje porekla majki.
Tim sa Instituta za zoologiju u Kunmingu krenuo je u desetogodišnji lov na D4h, pročešljao 100.000 modernih i 15.000 drevnih DNK uzoraka širom Evroazije. Na kraju su bazu sveli na 216 savremenih i 39 drevnih pojedinaca koji potiču iz drevne loze.
Detaljno je pregledana ogromna baza podataka DNK
Analizirajući mutacije koje su nastale tokom vremena, gledajući geografske lokacije uzoraka i koristeći datiranje ugljenikom, mogli su da rekonstruišu poreklo i istoriju širenja D4h.
Rezultati su otkrili dva talasa migracije. Prvi se dogodio pre 19.500 do 26.000 godina, tokom poslednjeg glacijalnog maksimuma, kada je pokrivenost ledenim pokrivačem bila najveća, a klimatski uslovi u severnoj Kini verovatno bili negostoljubivi.
Drugi se dogodio tokom perioda topljenja, pre 19.000 do 11.500 godina. Uvećanje populacije ljudi tokom tog perioda moglo je da izazove drugi talas migracije.
Tokom ove druge migracije naučnici su otkrili iznenađujuću genetsku vezu između Indijanaca i Japanaca, posebno domorodačkih Ainua.
U periodu topljenja, podgrupa se razgranala od severne primorske Kine do Japana, doprinoseći genetskom kodu naroda Japana, navodi se u studiji, što je nalaz koji se podudara sa arheološkim sličnostima između drevnih ljudi u Americi, Kini i Japanu.
Li naglašava da je snaga ove studije pre svega u broju uzoraka koje su otkrili, a komplementarni dokazi iz Y hromozomske DNK koji pokazuju da su muški preci starosedelaca Amerike živeli u severnoj Kini u isto vreme kada i ženski preci, što je istraživače uverilo u tačnost njihovih otkrića.
„Međutim, ne znamo sa kog konkretnog mesta severne obale Kine je došlo do ove ekspanzije i koji su konkretni događaji podstakli ove migracije“, dodaje Li. „Potrebno je više dokaza, posebno drevnih genoma, da bi se odgovorilo na ova pitanja.“
