Iako po vokaciji arhitekta, svoju stvaralačku energiju posvetio je muzici spajajući najrazličitije muzičke pravce i tradicije.
Zajedno sa Srđanom Aleksićem Fraparegom osnovao je grupu Institut 1974. godine, koja je u svojoj srži bila nosilac eksperimentalnog etno-džeza u Srbiji.
Kroz grupu je od njenog osnivanja prošlo nekoliko stotina muzičara.
Papa Nik je važio i za jednog od pokretača “world music” pravca u Srbiji, eksperimentišući sa tradicionalnom afričkom, indijskom i balkanskom muzikom.
Glavni instrumenti na kojima je svirao su klavir i perkusije, ali se tokom plodonosne karijere izveštio kao talentovani multiinstumentalista.
