Međunarodni tim astronoma nedavno je otkrio neobične elektromagnetske signale u neočekivanom dijelu svemira, što je otvorilo nova pitanja o njihovom porijeklu. Ovi signali, poznati kao “chorus waves” ili korus talasi, predstavljaju kratkotrajne impulse elektromagnetskog zračenja koje nastaju visoko iznad Zemljine površine. Kada se signali prevedu u zvučni zapis, podsjećaju na cvrkut ptica, što im je i donijelo ovo neobično ime.
Iako su korus talasi poznati već decenijama, dosadašnja naučna saznanja sugerisala su da ih uzrokuje plazma nestabilnost, odnosno ionizirani gas koji izlazi iz ravnoteže i stvara specifične obrasce elektromagnetskih talasa. Do sada su ti talasi detektovani najdalje na udaljenosti od 51.000 kilometara od Zemlje, u području gdje Zemljino magnetsko polje najviše nalikuje klasičnom magnetu s dva suprotna pola. Smatralo se da je upravo ta dipolna konfiguracija ključna za stvaranje potrebnih nestabilnosti u plazmi koja se kreće kroz Sunčev sistem.
Međutim, novo istraživanje donosi iznenađujuće rezultate – slični signali zabilježeni su na čak 165.000 kilometara od Zemlje, u regiji gdje je Zemljino magnetsko polje znatno iskrivljeno. Ovo otkriće sugeriše da korus talasi nisu toliko vezani uz uredno dipolno magnetsko polje kako se dosad vjerovalo.
“Sličnosti između signala sugerišu da njihovo stvaranje nije isključivo uslovljeno lokalnim okruženjem te da se mogu razviti bilo gdje u svemiru,” navode istraživači u svojoj objavljenoj studiji.
Naučnici su do ovog značajnog otkrića došli pažljivom analizom visokorezolucijskih snimaka prikupljenih pomoću NASA-ine misije Magnetospheric Multiscale (MMS), lansirane 2015. godine. MMS sateliti omogućili su istraživačima da detaljno prouče korus talase na mnogo većim udaljenostima nego što je to bilo moguće u prethodnim istraživanjima.
Osim što ova saznanja dovode u pitanje dosadašnje pretpostavke o korus talasima, istraživanje je takođe po prvi put potvrdilo jedan ranije postavljeni model: prenos energije između plazma čestica i korus talasa događa se u regijama s malim brojem elektrona, poznatim kao elektronske rupe.
To je ključni dokaz da fenomen poznat kao elektronska ciklotronska rezonancija igra značajnu ulogu u nastanku ovih misterioznih signala. Tokom ovog procesa dolazi do podudaranja frekvencije elektrona i talasa, što omogućuje učinkovitiji prenos energije i stvaranje karakterističnih “cvrkutajućih” obrazaca.
“Elektronske rupe povezane s korus talasima bile su dobro proučene putem simulacija, a sada su prvi put opažene u stvarnim uslovima,” istakli su naučnici.
Korus talasi predstavljaju jedan od najintenzivnijih oblika elektromagnetskog zračenja u svemiru, a njihovo bolje razumijevanje ključno je za predviđanje njihove pojave i uticaja. Ovi talasi igraju značajnu ulogu u Zemljinom radijacijskom pojasu te predstavljaju potencijalnu prijetnju satelitskim operacijama.
Osim na Zemlji, korus talasi prisutni su i na drugim planetama, poput Marsa, Jupitera i Saturna, što znači da ovo otkriće može pomoći u boljem razumijevanju šireg svemirskog okruženja i načina na koji se magnetska polja formiraju oko planeta.
“Naša opažanja mogu pomoći u rješavanju dugogodišnjih kontroverzi vezanih uz emisije korus talasa i omogućiti bolje razumijevanje prenosa energije u svemirskim i astrofizičkim okruženjima,” zaključuju autori istraživanja.
Ovo otkriće otvara nova vrata u istraživanju svemira i pokazuje koliko je još nepoznanica vezanih uz elektromagnetske pojave koje oblikuju našu galaksiju i svemir u cjelini, prenosi “Klik“.
Nezavisne.com
