Naučnici su na malom šumskom području u blizini Bostona u SAD-u otkrili neverovatnu raznolikost divovskih virusa sa do sada neviđenim oblicima. Uzorak tla su prikupili 2019. u Harvard Forestu, a zatim poslali u Institut Maks Plank u Njemačkoj kako bi ga tamo pregledali elektronskim mikroskopom.
Na univerzitetu su otkrili da u malom uzorku čuči hrpa divovskih virusa širine do 635 nanometara. Mada su ovi mikroorganizmi manji od najvećeg do sada pronađenog virusa (koji je širok 1500 nm), puno su veći od uobičajenih sorti na koje nailazimo. Primera radi, dužina virusa koji uzrokuje covid-19 iznosi 50-140 nm.
Udovi, frizure, kljunovi…
“Zapanjujuće, u samo nekoliko stotina grama šumskog tla smo pronašli veću raznolikost nego kod svih do sada izolovanih divovskih virusa zajedno”, kazali su naučnici. Jedan od tih egzotičnih divovskih virusa imao je velike udove raspoređene u simetričnom uzorku, za što su stručnjaci rekli da nalikuje izgledu kornjače.
Drugi virus je imao duge cevi koje izviru na sve strane, podsećajući na Meduzu iz starogrčke mitologije. Neki su mogli da se poslože u kategoriju pod nazivom “frizura”, s obzirom na to da su imali neuredne glave, odnosno vlakna različitih dužina na vrhovima, dok su drugi nalikovali sokolu, tj. imali strukturu sličnu kljunu.
Najveći divovski virus
Divovski virusi koji parazitiraju na algama se proučavaju već decenijama, ali je ovo naučno polje posebno zaživelo kada je 2003. u rashladnom tornju u Engleskoj prvi put pronađen divovski virus dužine 400 nm. Stručnjaci su ga nazvali mimivirusom jer je oponašao izgled bakterija.
Zatim je 2010. u Čileu otkriven megavirus od 700 nm, a 2013. je u jezeru u Melburneu nađen pandoravirus velik 1000 nm. Ime je dobio po mitskoj Pandorinoj kutiji. Rekord za sada drži 1500 nm širok Pithovirus sibericum, divovski virus koji se skrivao u sibirskom permafrostu 30.000 godina. Otkriven je 2014. nakon otapanja leda.