Veznjak Newcastlea i italijanske reprezentacije Sandro Tonali dobio je zabranu bavljenja
nogometom na 10 mjeseci. Kažnjen je zbog klađenja na utakmice svog bivšeg kluba Milana i
to u trenucima kad je bio njegov član. Osim kazne, morat će i na odvikavanje od kocke.
Osim ove koja je među većim kaznama za fudbalere i druge fudbalske zvijezde dobijale su
kazne zbog klađenja. Najveće kazne fudbalerima koji su se kladili mogu značajno varirati u
zavisnosti od pravila i propisa fudbalskih organizacija, liga i nacionalnih saveza. Evo
nekoliko primera kazni koje su neki fudbaleri doživeli zbog klađenja:
Joey Barton: Bivši engleski fudbaler Joey Barton je dobio kaznu od 18 meseci zabrane
igranja fudbala 2017. godine zbog klađenja na fudbalske utakmice, uključujući i klađenje na
sopstvene utakmice, što je strogo zabranjeno.
Daniel Sturridge: Engleski napadač Daniel Sturridge je 2019. godine dobio suspenziju od
četiri meseca (od kojih su dva meseca bila uslovna) i novčanu kaznu od 75.000 funti zbog
davanja saveta prijatelju da se kladi na njegov transfer u inostranstvo, što je protiv pravila.
Andros Townsend: Engleski fudbaler Andros Townsend je 2013. godine dobio
četvoromesečnu suspenziju (dva meseca uslovno) i novčanu kaznu od 18.000 funti zbog
klađenja na fudbalske utakmice.
Važno je napomenuti da se pravila i kazne razlikuju od lige do lige, tako da se kazne mogu
značajno razlikovati. Klađenje na fudbalske utakmice, posebno na sopstvene utakmice,
obično se strogo sankcioniše jer može ugroziti integritet igre i povrediti poverenje javnosti u
profesionalni sport.
Klađenje među fudbalerima
Sportsko klađenje među fudbalerima je tema koja je često privlačila pažnju javnosti i
sportskih organizacija zbog potencijalnog uticaja na integritet igre i sportsku etiku. Fudbalski
svet je prepoznao ozbiljnost problema i razvio različite pravne i etičke mehanizme kako bi se
suzbila praksa klađenja među igračima. U nastavku ćemo istražiti različite aspekte klađenja
među fudbalerima, uključujući motive, pravila i kazne koje su primenjene.
Motive iza klađenja među fudbalerima mogu biti raznoliki. Neki igrači se kladu iz zabave, dok
drugi to čine iz finansijskih razloga. Klađenje može biti privlačno jer pruža uzbuđenje i
mogućnost osvajanja novca, ali istovremeno nosi rizik gubitka. Ponekad igrači koji zarađuju
značajne sume novca putem ugovora sa klubovima ili sponzorstava mogu podleći iskušenju
da povećaju svoj prihod klađenjem na sportske događaje.
Međutim, bez obzira na motive, klađenje među fudbalerima je strogo zabranjeno u većini
profesionalnih fudbalskih liga i saveza širom sveta. Ova zabrana ima za cilj očuvanje
integriteta igre i sprečavanje potencijalnih sukoba interesa. Fudbaleri su svesni ovih pravila i
rizika koje preuzimaju kada se odluče da se klade.
Pravila koja se odnose na klađenje među fudbalerima su jasno definisana. U većini
profesionalnih liga i saveza postoji niz propisa koji zabranjuju igračima da se klade na
utakmice u svojoj ligi, kao i na bilo koji drugi fudbalski događaj. Osim toga, klađenje na
sopstvene utakmice, bez obzira na ishod, obično se smatra ozbiljnim prekršajem, budući da
može ugroziti rezultat i integritet igre.
Kazne za fudbalere koji krše pravila klađenja mogu biti ozbiljne. Kazne se razlikuju od lige
do lige i od slučaja do slučaja, ali obično uključuju suspenziju, novčanu kaznu i oduzimanje
bodova ili titula. Na primer, Joey Barton, bivši engleski fudbaler, dobio je kaznu od 18
meseci zabrane igranja fudbala 2017. godine zbog klađenja na fudbalske utakmice,
uključujući i klađenje na sopstvene utakmice. Daniel Sturridge, engleski napadač, dobio je
četvoromesečnu suspenziju i novčanu kaznu zbog savetovanja prijatelju da se kladi na
njegov transfer u inostranstvo. Ovi primeri ilustruju ozbiljnost sankcija koje mogu biti
primenjene na fudbalere koji krše pravila klađenja.
Važno je napomenuti da sportske organizacije i savezi ulažu napore kako bi sprečili klađenje
među igračima. To uključuje edukaciju igrača o pravilima i rizicima klađenja, kao i saradnju
sa kladionicama kako bi se sprečilo ilegalno klađenje na fudbalske utakmice. Takođe, postoji
praćenje i analiza sportskog klađenja kako bi se identifikovali sumnjivi obrasci i potencijalne
nepravilnosti.
Klađenje među fudbalerima ima potencijal da naruši poverenje javnosti u integritet sporta.
Kada se igrači suoče sa ozbiljnim kaznama zbog kršenja pravila klađenja, to služi kao
upozorenje drugim igračima da se pridržavaju pravila i da ne ugrožavaju integritet igre.
Takođe, sportski savezi i lige moraju da budu dosledni u primeni kazni kako bi se očuvala
pravičnost i sportska etika.
U zaključku, klađenje među fudbalerima je ozbiljan prekršaj koji nosi ozbiljne posledice.
Fudbalske organizacije širom sveta imaju stroga pravila koja zabranjuju igračima da se klade
na fudbalske utakmice i strogo kažnjavaju one koji krše ova pravila. Očuvanje integriteta igre
je od suštinskog značaja za sportsku zajednicu i zahteva odlučne mere kako bi se sprečilo
klađenje među fudbalerima i bilo kakvo drugo ponašanje koje može ugroziti integritet sporta.
