Oblak koju su stanovnici Burse ugledali u osvit dana zovu još i „oblaci leteći tanjiri“ ili „anđeoski oblaci“. Proces njihovog formiranja je veoma komplikovan, ali oni imaju niz zanimljivih karakteristika.
Na primer, lentikularni ili sočivasti oblaci mogu da ostanu na istom mestu bez obzira na to koliko jak vetar duva. Često nastaju u brdovitim i planinskim predelima, a u retkim slučajevima se pojavljuju i na nagli udar vetra.
Lentikularni oblaci nastaju najčešće zimi, ali ih je moguće videti i u drugim periodima godine. Obično se formiraju na visinama višim od 2.000 metara, iznad planina ili bilo kakvih većih prepreka na površini Zemlje.
Lentikularni oblaci su stacionarni sočivasti oblaci koji se formiraju normalno na pravac duvanja vetra. Kada stabilan vlažan vazduh ide uz planinu u nekoliko talasa i ako temperatura na gornjem talasu padne do tačke rošenja, dolazi do formiranja lentikularnih oblaka.
Ovi nesvakidašnji oblaci mnoge podsećaju na svemirske brodove, leteće tanjire i ostale prizore iz filmova o vanzemaljcima.
Piloti ih zaobilaze, ali turističke jedrilice ih obožavaju, s obzirom na to da ih ove formacije oblaka mogu uzdići na velike visine.
