U čačanskom selu Banjica, u podnožju planine Jelice, nalazi se jedna od najvećih srpskih svetinja. Pre sedam vekova braća Mrnjavčevići podigli su manastir Stjenik u kom danas počivaju mošti Svetog Jovana Stjeničkog nad kojim su se, kako se veruje, izlečili mnogi putnici namernici koji su spas od fizičkih, ali i duhovnih teskoba potražili upravo u ovoj božijoj kući.
Manastir Stjenik nalazi se ispod istoimenog brda, a ukoliko se od njegovih starih drvenih vrata uputite 500 metara putem uzbrdo, doći ćete do izvora pod nazivom Svetinja, za čije postojanje su vezana mnoga božija čuda.
“Devojčicu koja je rođena slepa, roditelji su po svakom prazniku dovodili na izvor i umivali je. Nakon jednog bogosluženja ona je progledala kad je imala tri godine, kasnije je postala čak i učiteljica. Zatim, žena koja je bila srčani bolesnik, bajpaseve i operaciju je izbegla upravo zahvaljujući molitvi nad moštima i vodi sa svetog izvora. Danas vernici ovde vrlo često dolaze i svi sa sobom nose flaše, kako bi natočili vode i poneli svojim kućama”, kaže za RINU stariji mešatanin sela Banjica.
Prema predanju Jovan Stjenički je najviše vremena provodio u postu i molitvi, u jednoj pećini iznad manastira. U leto 1462. godine Turci su upali u manastir zapalili ga, a igumana Jovana usmrtili. Na mestu gde je sahranjen kasnije je podignuta nova crkva.
Prilikom obnove manastira 1950. godine na Vidovdan, njegove mošti su iskopane i prebačene u manastir i od tada narod ovog kraja ovde se moli, traži lek za svoje bolesti i razrešenje mnogih nevolja. Veruje se da su se ovde mnogi izlečili od epilepsije i plućnih bolesti.
“Do pre nekoliko godina do manastira Stjenik vodila je samo uzana stazica, kroz šumu, uz potok. Ali i pored toga narod je dolazio na poklonjenje svecu. Čak su mnogi vernici ostajali po čitavu noć u crkvi, a hladne noći ispod Jelice nisu ih odgovorile od ove namere i kako kažu – svetac je uvek pomagao”, kažu meštani.
