Mumija Huanita, dobro očuvano smrznuto tijelo djevojke koja je život izgubila kao žrtva bogovima Inka u periodu između 1450. i 1480. godine, konačno je otkrila svoje lice. Njene posmrtne ostatke su 1995. godine otkrili antropolozi na obroncima planine Ampat u južnom Peruu, a sve do danas je bilo nemoguće zamisliti kako je ona zapravo izgledala.
Savremeno umetničko delo, koje je zapravo rekonstrukcija mumificiranih ostataka devojke naroda Inka iz perioda od 1450. do 1480. godine, predstavljeno je na svečanoj ceremoniji u Muzeju andskih svetilišta na Katoličkom univerzitetu Santa Marija u Arekipi. Bista je napravljena od silikonskog materijala i prikazuje mladu devojku izraženih jagodica, upadljivo crnih očiju i preplanule kože, a u realizaciju ovog projekta bili su uključeni vrsni stručnjaci iz oblasti antropologije i rekonstrukcije lica.
“Mislio sam da nikada neću saznati kako je izgledalo njeno lice dok je bila živa. Sada, 28 godina kasnije, ovo je postalo realnost zahvaljujući rekonstrukciji Oskara Nilsona”, rekao je Džon Rajnhard, američki antropolog koji je otkrio Huanitu, Ledenu devojku Inka.
Mumija Huanita je pronađena visoko u planinama
Rajnhard je otkrio mumificirane ostatke devojke Inka još 1995. godine, a mesto otkrića, koje se nalazi na nadmorskoj visini od preko 6.000 metara, je omogućilo da njen lik ostane sačuvan tokom punih pet vekova od smrti. Prema antropološkim istraživanjima, devojka Huanita je sa samo 13 ili 15 godina bila pogubljena u ritualu prinošenja žrtava bogovima, a pretpostavlja se da je uzrok smrti bio jak udarac u desni potiljačni režanj. Do ovih zaključaka su istraživači sa Univerziteta Džon Hopkins došli uz pomoć CT skeniranja ostataka.
Huanita je bila visoka oko 140 centimetara i teška blizu 35 kilograma, što je, kako navode naučnici veoma zadovoljavajuće – ona nikako nije bila izgladnela, već veoma dobro uhranjena. Osim nje, visoko u Andima je otkriveno još najmanje 14 pripadnika drevnog naroda Inka, među kojima i troje dece, a prema rečima antropologa Rajnharda, svi oni su stradali u ritualu prinošenja žrtava. U ovom trenutku, naučnici istražuju i čime se Huanita hranila i kakav način života je vodila, a predmeti koji su pronađeni pored njenog tela će pomoći da bolje razumeju njen život i kulturu naroda kome je pripadala.
Za rekonstrukciju je bilo potrebno preko 400 radnih sati
CT skeniranjem mumificiranih ostataka, DNK studijom i entološkom analizom, naučnici su uspeli da prikupe sve neophodne podatke, a nakon toga je na posao prionuo švedski vajar Oskar Nilsen, koji je specijalizovan za 3D rekonstrukciju lica. Kako je istakao, samo na proces modeliranja lika mumije Huanite, on je utrošio preko 400 radnih sati. Kako je istakla Dagmara Soča, bioarheolog iz Centra za andske studije Univerziteta u Varšavi, dobijanje replike lobanje je prvi korak ka postizanju izgleda Huanitinog lica.
“Sada možemo da vidimo kako je zaista izgledala, što je čini još živom”, istakao je antropolog Džon Rajnhard.
RTmagazin.
