Kritike na hrvatsko predsjedavanje IHROM: Prikrivali genocid u NDH

Osim netransparentnosti i selektivnog pristupa istoriji tokom hrvatskog predsedavanja Međunarodnim savezom za sećanje na Holokaust, zamereno je i što je izložba fotografija o predratnom čudu od deteta Lei Dajč, koju su ustaše u 16. godini uhapsile i sprovele u Aušvic, završila bez pomena u medijima

Organizacija Dokumenta – Centar za suočavanje sa prošlošću, održala je konferenciju za novinare na mestu nekadašnje sinagoge u Zagrebu, tokom koje je žestoko kritikovala hrvatsko jednogodišnje predsedavanje Međunarodnim savezom za sećanje na Holokaust (IHRA), koje ističe u martu.

Oni su protestovali jer su, kako je rečeno, u vreme predsedavanja propuštene brojne prilike za razgovor o kulturi sećanja i informisanje javnosti o žrtvama Holokausta, genocida nad Romima i Srbima i antifašističkom otporu. Naveli su i da su tih godinu dana obeležili “konspiracija, netransparentnost i selektivan pristup istoriji”.

Vesna Teršelič iz Dokumente obavestila je javnost da je ova organizacija podnela zahtev za pristup informacijama Ministarstvu spoljnih i evropskih poslova, tražeći na uvid Preporuke stručne grupe Međunarodnog saveza za sećanje na Holokaust Vladi Hrvatske, ali nisu dobili odgovor.

Zbog “konspiracije”, konstatovano je i da je propuštena prilika za javnom osudom ustaškog režima, odgovornog za genocid nad Srbima, Jevrejima i Romima.

Između ostalih, čule su se i zamerke zato što se izložba fotografija “hrvatske Ane Frank” – predratnog čuda od deteta Lee Dajč, u holu Nacionalne i sveučilišne knjižnice, završila bez pomena u medijima. Na otvaranje nisu pozvani ni javnost, ni organizacije koje neguju kulturu sećanja, a liflet o izložbi štampan je samo na engleskom jeziku!

Mediji nisu bili pozvani ni na događanje organizovano 9. novembra, povodom godišnjice Kristalne noći, a nevidljiva je ostala i obnova Spomen groblja na lokaciji nekadašnjeg fašističkog logora u Kamporu, na Rabu.

Uprkos dogovoru zemalja naslednica bivše Jugoslavije, i dalje, kako je rečeno, nije obnovljena stalna postavka posvećena stradanju 12.000 Jugoslovena u logoru Aušvic-Birkenau, a menjan je i sadržaj privremenih info ploča, koje su u vreme predsedavanja IHROM postavljene u Spomen području Jasenovac, “na traženje političkih institucija”.

“Šta je tome razlog? Da se ne spomene genocid nad Srbima za koji je nesumnjivo odgovoran ustaški režim? Zato pozivamo ministarstva da odustanu od selektivnog pristupa interpretacijama prošlosti, obustave cenzuru i objave svoje planove za predstojeće razdoblje”, kazala je Vesna Teršelič.

Inače, Lea Dragica Dajč, kojoj je bila posvećena pomenuta izložba, bila je čuvena hrvatska dečja glumica jevrejskog porekla, koju su ustaše uhapsile u Zagrebu i deportovale je u Aušvic, gde je na putu i umrla, u maju 1943, u svojoj šesnaestoj godini. Bila je zvezda u celoj Kraljevini Jugoslaviji i najmlađa glumica Hrvatskog narodnog kazališta. Nazivali su je “čudom od deteta” i “hrvatskom Širli Templ”.

Otac Stjepan bio je advokat, a majka Ivka obrazovana domaćica, koja se aktivno bavila šahom. Dajčevi su živeli u zagrebačkoj Gundulićevoj ulici, u dvospratnici.

Lea Dajč je počela da glumi u HNK u Zagrebu već sa pet godina, a prva uloga joj je bila u Frojdenrajhovim “Graničarima”. U beogradskoj Zadužbini Ilije M. Kolarca gostovala je 1934.

Kada je osnovana NDH, prema rasističkim zakonima, Lei je kao Jevrejki bilo zabranjeno da nastupa. U nadi da će izbeći najgore, Dajčevi iz judaizma prelaze u katolicizam, a otac se skriva u Kliničkom bolničkom centru “Sestre milosrdnice”. Za Dajčeve su se zauzimali mnogi Zagrepčani, ali nisu uspeli da ih spasu. Lea je uhapšena i sa mlađim bratom Sašom i majkom Ivkom poslata put Aušvica. Umrla je u stočnom vagonu, majka i brat stradali su u logoru, jedino se otac izvukao.