Svi želimo da „ostarimo uspješno“ sa što je moguće manje zdravstvenih problema. Nova studija ukazuje na to da spavanje sedam časova ili više svakoga dana može da u značajnoj mjeri doprinese tom cilju.
Istraživanje je obuhvatilo 3.306 učesnika starosti od 45 godina pa naviše, čije su obrasci spavanja snimani 2011, 2013. i 2015. godine, a onda pet godina kasnije im je urađen detaljni sistematski pregled.
Podatke, koje je analizirao tim naučnika sa kineskog Medicinskog univerziteta u Venžouu, pokazali su da oni koji spavaju najmanje sedam sati dnevno najčešće su značajno boljeg zdravstvenog stanja kasnije u životu.
“Uspješno starenje je definisano 2020. godine i podrazumijeva da osoba u starijem životnom dobu nema hronične bolesti, fizička ograničenja i da je visoke kognitivne funkcije, dobrog mentalnog zdravlja i da je angažovana u životu”, navode autori studije.
Na kraju istraživanja, utvrđeno je da je samo 455 osoba moglo da se pohvali svim iznad navedenim kriterijumima. Od tog broja, njih 307 (skoro dvije trećine) su konzistentno spavali sedam i više časova svakog dana.
Učesnici su podijeljeni u pet grupa u zavisnosti od njihovih navika spavanja tokom četvorogodišnjeg perioda od 2011. do 2015. – dug i stabilan san (8-9 časova), normalan stabilan (7-8 časova), smanjujući (od 8 časova do manje od 6), povećavajući (od prosečnih 6 do preko 8) i kratak stabilan san (5 do 6 časova na redovnom nivou).
Ključan konzistentan i kvalitetan san
Šanse da se postigne „uspješno starenje“ bile su značajno veće kod onih sa dugim, stabilnim snom i onih sa normalnim stabilnim snom (17,1 odsto i 18,1 odsto).
U poređenju sa njima, oni sa smanjujućim snom imali su 9,9 odsto šanse da „uspješno ostare“, dok su oni sa povećavajućim imali 10,6 odsto, a oni sa kratkim, stabilnim snom tek 8,8 odsto.
„U odnosu na učesnike sa normalnom, stabilnom dužinom sna, oni sa kratkom, stabilnom i povećavajućom dužinom sna imali su 36 odsto i 52 odsto manje šanse da uspješno ostare“, naveli su kineski istraživači.
Dodali da su učesnici sa progresivno smanjujućom dužinom sna takođe pokazali niže šanse za „uspješnim starenjem“, ali da nije bilo statistički značajno, vjerovatno zato što su činili najmanji dio uzorka.
Treba napomenuti da su naučnici uzeli u obzir faktore poput težine, pola, konzumacije alkohola, ali da uprkos tome zbog same prirode studije ne može da se potvrdi direktna uzročno-posledična veza.
Ipak, studija nesumnjivo nudi dodatne dokaze o važnosti konzistentnog, kvalitetnog sna.
