Prema studiji objavljenoj u časopisu Astrophysical Journal Letters, to izbačeno čudovište nastavilo je da putuje kroz oblake plinova pokrećući u njima stvaranje mladih zvezda koji su na snimcima slavnog teleskopa zabeleženi kao vrlo duga svetla crta.
Kako ističe NASA, svemir je toliko hirovit da čak i najmanje stvari koje bi mogle proći nezapaženo mogu imati duboke implikacije. Upravo to se dogodilo astronomu s Jejla Pieteru van Dokumu kada je pregledao slike svemirskog teleskopa Hubble i primetio trag koji je izgledao kao ogrebotina na fotografskom filmu.
Na snimcima Hubbleove elektroničke kamere kosmičke zrake koje prolaze duž detektora uglavnom izgledaju kao ogrebotine. No, nakon što su Van Dokum i njegove kolege napravili spektroskopsku analizu čudne crte, shvatili su da je reč o 200.000 svetlosnih godina dugom lancu mladih plavih zvezda.
Kako su povezani trag i galaksija?
Na temelju crvenog pomaka u spektrima svetlosti crte i galaksije, tim je zaključio da se oboje nalazi otprilike na istoj udaljenosti od Zemlje, što sugeriše da su trag i galaksija povezani.
Crveni pomak, odnosno pad u frekvenciji zračenja nekog svemirskog tela nastaje zbog brzine kojom se ono udaljava od promatrača. Slično se događa sa sirenom voza koji se udaljava od nas – frekvencija sirene postaje niža.
Naučnici ističu da supermasivne crne rupe u središtu galaksija mogu emitovati mlazove materijala na jednako velike udaljenosti, pa čak i veće. Međutim, oni se uvek šire kako se udaljavaju od galaksije. U ovom slučaju pruga je ostala postojano tanka celom dužinom, što znači da zabeleženi trag ne može biti mlaz materijala.
Kako crna rupa stvara svetli trag?
Tim smatra da se svetli trag proteže između odbegle crne rupe i galaksije iz koje je izbačena. Crna rupa na svom putu verovatno sabija plin koji se potom iza nje hladi, kondenzuje i stvara mlade zvezde.
Naučnici pre nisu zabeležili ništa slično u svemiru.
Ova supermasivna crna rupa, teška kao 20 miliona Sunaca, ostavila je za sobom dosad neviđen “trag” novorođenih zvezda dug čak 200.000 svetlosnih godina, što je dvostruko veća dužina od dužine Mlečnog puta. Oslobođeno nevidljivo čudovište juri međugalaktičkim prostorom tako brzo da bi, da je u našem Sunčevom sistemu, od Zemlje do Meseca proputovalo za samo 14 minuta.
Umesto da guta zvezde ispred sebe, poput kosmičkog Pac-Mana, crna rupa udara u plin ispred sebe i u njemu pokreće stvaranje novih zvezda. Stvar je u tome da se kreće prevelikom brzinom da bi stigla da proguta materijale koji joj se nađu na putu, piše index.hr.
