Profesor Karlo Veće, filolog i istoričar renesanse, docent Univerziteta u Napulju „L'orientale“ otkriva identitet majke genija renesanse koja je na osnovu ovog dokumenta poluitalijanka. Ovaj podatak je objavljen juče u Firenci u sedištu izdavačke kuće Đunti i potvrđen i od strane istoričara Paolo Galucija.
Prema rekonstrukciji Karla Većea, Katarina je odvedena sa kavkaskih planina sa lancima na rukama čak do Azova, drevne Tane, na ušću reke Don, odakle je potom prevezena preko Crnog mora u Carigrad 1439. godine gde je prešla u ruke mletačkih trgovaca koji su je odveli u Venecijansku lagunu da bi 1442. godine došla u Firencu gde je bila sluškinja u kući Đinevre d'Antonio Rediti, supruge Donata di Filipo di Salvestro Nati.
Nakon toga je „pozajmljena“ kao bolničarka ćerki ser Pjera da Vinčija, Mariji. Bila je plaćena 18 guldena godišnje, što je vrlo visoka cena koja se, po mišljenju Većeja, odnosi na to da je zapravo bila seksualna ropkinja Pjera da Vinčija sa kojim je vanbračno rodila sina 15. aprila 1452. godine u malom selu u opštini Vinči. Profesor Veće smatra da je Leonardo začet u Palaco Kastelani koja je danas sedište muzeja Galileo.
Leonardo je mnogo godina kasnije naslikao sliku Blagovesti koja se najverovatnije vezuje za njegovu majku Katarinu. U podnožju ove slike se vidi grad na moru, brodovi i pejzaž koji ne liči na onaj u Firenci, sasvim moguće inspirisan pričama majke o mestu iz kog je potekla.
Слика „Благовести“ од Леонарда да Винчија
Katarina del Vaka kako je do danas nazvana ili Katarina Pjero Lipi po mišljenju Martina Kempa, kraj svog života doživela je u Milanu gde je živela zajedno sa sinom Leonardom koji je u jednom zapisu iz 16. jula 1493 godine to i potvrdio.
Leonardo je organizovao njenu sahranu u Milanu, najverovatnije u Crkvi San Franćesko Grande za koju je Leonardo naslikao Bogorodicu na stenama. Tokom aktuelnih iskopavanja u kasarni Garibaldi, ispred Univerziteta Katolika, pronađena je kapela Bezgrešnog začeća, ona iz Bogorodice na stenama.
Profesor Veće je u arhivi u Firenci otkrio dokument o oslobođenju Katarine potpisan od strane notara Pjeda da Vinčija iz Firence 2. novembra 1452. oko šest meseci nakon Leonardovog rođenja. Ovo otkriće ispričano je u romanu profesora Većea Katarinin osmeh koji je moguće kupiti u svim italijanskim knjižarama.
