Nesvakidašnje lepo i “instagramično” Burlinsko jezero jedan je od najatraktivnijih dragulja altajskog kraja, koji svojom neverovatnom roze bojom privlači veliki broj turista i ljubitelja egzotičnih putovanja. Nepregledni stepski horizonti prekriveni slanim pokrivačem koji vode do ružičastog jezera stvaraju utisak kao da ste sleteli na drugu planetu, a čari ovih predela otkrio je još Petar I, nazvavši ih “slanikom Rusije”.
Jedno od najlepših ruskih jezera, Burlinsko jezero, smešteno je u samom srcu altajskog kraja i okruženo nepreglednim stepskim predelima, a njegova specifična roze boja koja se menja zavisno od temperature vazduha svake godine privlači veliki broj turista i ljubitelja uzbudljivih putovanja i “instagramičnih” fotografija.
50 nijansi roze boje
Prvi utisak koji se stiče kada se ugledaju rozikasti predeli Burlinskog jezera jeste da ste sleteli na drugu planetu, ili da se greškom zalutali na snimanje nekog naučno-fantastičnog filma: teren po kome hodate je mek toliko da gotovo da prodatade u zemlju sa svakim načinjenim korakom, dok se u daljini naziru gomile soli na ružičastom horizontu kome se ne vidi kraj.
Glavni “krivac” za nestvarnu boju jezera, koja se najčešće vezuje za egzotične destinacije poput Australije, Senegala ili Bolivije, jesu mikroskopske alge, koje tokom svog životnog veka proizvode pigment koji Burlinko jezero boji najrazličitijim nijansama roze boje. Površina Burlinkog jezera je nešto veća od 30 kvadratnih kilometara, dok njegova dubina retko gde premašuje 1 metar, a u uslovima ekstremne koncentracije hlorida, u njemu ne uspeva ni jedna druga vodena biljka, niti životinja.
Ipak, aktivnost algi najveća je tokom vrelih letnjih dana, pa tada i boja jezera postaje intenzivnija i raznolikija – od bledo roze, preko intenzivno ružičaste, pa sve do boje maline, Burlinsko jezero leti postaje poput umetničkog platna koje je oslikao neki slikar impresionista sa kraja 19. veka.
Burlinsko jezero je “slanik Rusije”
Burlinsko jezero jedan je od glavnih centara industrije soli u Rusiji, a ova privredna grana razvila se u altajskom kraju pre više od dve stotine godina, kada je Petar I čitav region oko Burlinskog jezera nazvao “slanikom Rusije”. So dobijena sa ovog područja bila je vrhunskog kvaliteta još u stara vremena carske Rusije, a čak je i Katarina II donela odluku da se baš ova, roze so iz Burlinskog jezera, servira na carskoj trpezi.
Rezerve soli u Burlinskom jezeru gotovo su nepresušne, a na njegovom dnu nataloženo je toliko, da se od otkrića pa sve do danas ona nije iscrpela. Štaviše, sakupljanje je proces koji se vrši po jedinstvenim tehnologijama lokalnog stanovništva, a turisti koji posećuju ovo mesto neretko i sami prisustvuju njenom crpljenju sa jezerskog dna.
RTbalkan.
