Morske zvijezde su prave zvezde u podvodnom svijetu. Ovi bodljokošci, izazivaju radost kad god ih ugledamo, ne prestaju da iznenađuju ni naučnike. Kao što je poznato imaju pet identičnih krakova sa kojima se kreću po dnu, ali ono što je zanimalo istraživače jeste da li zvezde imaju glavu, telo ili prednji ili zadnji kraj. Zanimnjivo otkriće do kog su došli govori da morska zvezda zapravo nema telo, nego je cela samo glava.
Najnovije genetsko istraživanje pokazalo je da su morske zvezde sačinjene zapravo od glave i da nemaju torzo. Smatra se da te delove verovatno evolucijski izgubile tokom vremena:
“Izgleda da morskoj zvezdi potpuno nedostaje telo, a njen najbolji opis bi bio da se radi o glavi koja puzi po morskom dnu”, kaže evolucioni genetičar Loren Formeri sa Stanforda, a prenosi SI-En-En.
Sve u vezi ovi morskih storenja je fascinantno. Naime, svoj život započinju kao jajašca, a zatim se razvijaju u larve i neko vreme plutaju okeanom i onda se spuste na dno. I tada nastaje jedna neobična pojava, naime prolaze kroz proces koji transformiše bilateralno telo (telo sa jednom osom simetrije) u oblik zvezde, odnosno u pentaradijalno telo (telo sa više osa simetrije).
U opširnom istraživanju naučnici su koristili napredne tehnologije kao što je skeniranje mikrokompjuterizovanom tomografijom kako bi se uočili ekspresiju gena unutar tkiva i odredili specifične sekvence RNK unutar ćelija.
Otkriveno je da se genetski popis koje se povezuje sa razvojem glave nalazi na celoj zvezdi, dok genetska ekspresija torza nije pronađena:
“Nisu bili izraženi geni koji su tipično uključeni u oblikovanje trupa. Čini se da je ceo plan tela ovog bodljokožaca otprilike jednak glavi kod drugih grupa životinja”, doktor Džef Tomson jedan od koautora istraživanja.
Naučnici ne kriju da je ovo velika misterija: “Kako se “prelazi” s bilateralnog plana tela na pentaradijalni plan i kako da uporedimo bilo koji deo morske zvezde s našim planom tela?”, pita se morski biolog Kristofer Lou.
Bilateralni plan tela većine životinja proizlazi iz genetike i može se pratiti u regionima glave i trupa ili glavnog tela, zbog čega kičmenjaci i mnogi beskičmenjaci dele slično genetsko “programiranje”. Ono što je interesantno i što predstavlja naučnu zagonetku jeste da i bodljikaši takođe dele zajedničkog pretka sa bilateralnim životinjama.
RTbalkan.
